C/an kulağı…Canan kulağı…

tarafından MAHFİRUZ 30.05.10 16:01

kulağı…

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

*Haşir
İnsan unutandır, alışandır.
Hep aynı nefesleri alacağımızı sanırken birden duruverir kalbimiz.
Sonsuz sanırız dünyayı.
İşlerimiz bitmez biliriz.
…Yanılırız.
Her yanılgıya düştüğümüzde, dünyayı bitmez sandığımızda… ezanlar yayılır, dağılır göklere.
Kendimizi kendimize, dünyaya kaptırdığımızda Allahu Ekber… Allahu Ekber ile irkiliriz.
İrkilmiyorsak o zaman ezandan daha büyük (sandığımız) düşünceler sarmıştır bizi.
Gazetelerin
başlıklarında, haberlerin kesretinde, derdi-i maişet çemberinde
\”bir şeyler\” yaptığımız aldatmacasıyla gider geliriz.
Sabah ezanları karanlık yönlerimizin üstüne bir ışık gibi düşer.
Pencerelerin, perdelerin ürperdiğini \”gözlerimizle\” görürüz.
Sokaklar uykudadır henüz.
Minareler birer birer uyanır ve uyandırır gecelerin bütün
mahmurluğunu, gafletini, ülfetini… Sabahın lezzetini ilkin
kulaklarımızla tadarız.
…Ve her ezan bir sûrdur.
Her sabah bir haşir.
…Uyanırız.
Gecenin içinden güneşi çıkarıp gönderen âlemlerin Rabbine secdeler boyu şükürler olsun.
Ne güneşe sözümüz geçer ne geceye…
Uykumuz bitmese… Kim uyandırır bizi O uyandırmasa!

Kocaman yanılgılarımızla karşı karşıya geldiğimiz demler olur. Adımı(mı)zı nereye koyacağımızı şaşırdığımız… Ne gam!
“Geceler” biter. Geceye sözü geçen Bir\’i vardır.
Geceler kararıp kalmaz.
Karalar içinde kalmayacağımızı daha ezan başlarken biliriz:
Allahu Ekber… Allahu Ekber…
Daralınca, şaşırınca, sevinince… ihtiyari/gayr-ı ihtiyari dilimizden dökülür ya Allahu Ekber.
Ne rahatlarız o an!
Bir Büyük…
Devamlı Büyük…
Sonsuz Büyük…
Büyükler Büyüğü var ya…Ne gam!

Sabah ezanları hem bir ayrılığı anlatır hem bir ışığa koşuşu muştular.
Kulaklara ilk dökülen huşu, huzur, odur.
Geceden büyüktür Allah.
Gündüzden büyüktür.
Dertlerin geceyi sende geçirmişse…
Ahlarını dizginleyememişsen…
Gözlerin hep pencerelerde, kapılarda bir dost beklemişse… Ağlama!
Her şeyden Büyük: “Ben hep yanındayım.”diyor.
Duyuyor musun?
Acılarını O anlar. Pencerelerden odana Allahu Ekber sesleri dolar.
İçine sonsuz müjdeler…Açlığını,
açıklığını “açık et” yeter ki…
Geceyi dürüp büküp bir tarafa atan, yerine gündüzü seren, senin derdi/ne de çaredir.
Doktor O, ilaç O…
*****
*Teneffüs
Her ezan bir sûrdur.
Yeni bir uyanıştır her ezan.
Dalıp gittiğimizde.
Endişelerimizin ağında çırpınırken…
Günü yaraladığımızda/yarıladığımızda bu sefer yeni bir ezan, yeni bir sûr:
Allahu Ekber… Allahu Ekber…
Gündüzün ortasında… İşimiz bizi sarıp
sarmaladığında…Yağmaladığında… Kalabalıkların
çılgınlığında… anlarız yolculuğumuzu.
İşi gücü bir vakitçiğine bırakmalıyız.
Gündüze çoktan alıştık ya…
Dalıp gitme der bu öğle ezanı (da) dalıp gitme!
Yorgunluğunu bırak bir seccadeye.
“Uyanık gördüğün rüyalar” değil mi bu alıp vermeler?
Gidip gelmeler?
Nereye gidersen git…
Nereden gelirsen gel…
Şimdi bu yeni ezanın davetinde kendine bir daha gel!
Hesaba çek kendini.
\”Kendin diye biri\” var ve bunu bil! Kendini unutma
çarşıların, meşguliyetlerin kalabalığında! Çarşı senin
“için”/de.
“Namaz aynası”nda kendine b/akacaksın yine ve yeni bir zamanda.
Sabah bir uyanıştı, bir sûrdu; bu da öyle.
*****
*Hazan
Gaflete düşer düşmez bir ezan daha düşüyor semâlara.
Gün dönüyor gayrı.
S/arı bir vedâya doğru yol alıyor, dünya.
Vedâyı hatırlatıyor bu ikindi iyice. (Ah bu gün sonbaharı ikindiler!)
Vakitlerin haritasını ezanlar çizer. Bunu daha iyi anlamaya başlarız.
İkindi ezanlarında sonbahar kokusu olur.
Ayrılık yani.
Buruktur bu yüzden.
Heyecanlar biraz daha gevşer.
Dünya işlerinin bitmeyeceğini iyice anlarız da…
Yenilip yenilip güreşe doymayan pehlivanlar gibi yarınki hayallerle beraber kilitleriz kasalarımızı.
Ezanlar da olmasa dümdüz bir yolda ışıksız, çizgisiz gibiyizdir. Çöldeyizdir.
Ne arzularımıza yeteriz, ne acılarımızı dindiririz. Ebedi bir gözyaşı olur bakışlarımız.
*****
*Göç Zamanı
Gün biter.
Şaşkın şaşkın, ufuklarda kaybolan güneşin izini ararız.
Güneş gibi batacağımızı düşünüp…
Gece gibi gündüz de çıkıp gitti elimizden!
Bir parça gündüz bile saklayamadık geceye.
Geriye ancak secdelerimiz kalır.
Nice emellerimiz yorgun savaşçılar gibi düşüp kaldılar bir yerlerde.
Bir kıyamet sûru gibidir akşam ezanları.
Korkularımızı örter gece.
Camilerde esrarlı ışıklar…
Şerefeler geceyi selamlar.
*****
*Lâ uhibbul âfilîn
Gecenin
sûru yatsı ezanları işlerin iyice sırtımızdan
düştüğünde daha bir \”dokunur.\”Gece
gün tezgahında dokunduğumuzu da gecelerin koynuna düşerken mi
daha iyi anlarız?
Her ezan bir uyanıştır.
Dünya her vakit uyanıktır. Ezan sesidir duyduğumuz her dem.
Zamanlar birbirine devrolurken budur zaten olanlar. Onun
mülkünde onun bestesinden gayrı ne olabilir ki…
Cehaletin kulağı sağır olur. Ezanı kulağı, ezandan sızanı da ruhu
duymaz.
Sûrdur,
huzurdur, nurdur bütün ezanlar. Perişanlığımızı ezanların
aynasında görüp başıboşluklarımızı düğmeleyeceğimiz
anları duyurur.”Rahat!”ı ve “Hazır ol!u iç
içe namaz zamanlarını…\”Kulağı olmak\”
yetmiyor elbet! Hasılı kulak kesilmek gerekiyor. Kul/ak gerekiyor.
C/an kulağı…Canan kulağı…
Zaten duymak istediğini duyarmış kulak.

tarafından **RüveYde** 31.05.10 13:16

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Hz.Allah Celle Celalühü en büyük nimetlerden biri olan duyma yeteneğini biz acizlere bahşetmiş.Kulak ki hamd olsun her vakit kurtuluşa çağrılışı işitiyor.Ne büyük nimet....Kıymetini bilenlerden olmak duası ile...

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

C/an kulağı…Canan kulağı…

C/an kulağı…Canan kulağı…

Geri: C/an kulağı…Canan kulağı…