Hasbunallahi ve Niğmel Vekil

Müslüman’ın nasıl olabileceğini, Müslüman’ın vasıflarını, şartlarını ortaya koymamız lazım. Koyduğumuz zaman görürüz ki, her taraf güllük gülistanlıktır. O Müslüman’ın olmadığı yerde, adı ne olursa olsun her taraf cehennemdir.


Yine Kur’an’da insanın Kur’an’a karşı takındığı tavra göre sınıflandırıldığını görüyoruz. Genelde bu tasnif içerisinde müminin kim olduğunu her zaman ifade ediyoruz. Peki mümin modeli dışında Kur’an’da takdim edilen insan modelleri hangileridir?
Kur’an’da insan üç sınıfta mütalaa edilir. Birincisi inanan Müslümanlar, ikincisi inanmayan kafirler, üçüncüsü inanmadığı halde inanmış görünen münafıklar. En şedidi de bu üçüncü sınıftır. Allah ikisinin şerrinden bizleri halas eylesin, muhafaza eylesin!

Günümüzde ne hikmetse, hep su–i zanla amel ediyoruz. Hep insanı suçlayan noktalardan hareket ile üzerine gidip ille de “bu Müslüman değildir” diye ispatlamaya çalışıyoruz. Sen kendi nefsinin adam olmasına, nefsinin iman etmesine gayret etsene! Böyle bir gayretimiz yok.

Başkasının üzerine gidiyoruz. Onda çok şey arıyoruz. Bir de bakıyoruz kendi hâlimize; namazı dosdoğru kılmıyoruz. Allah’ı zikirden, Allah’ı sevmekten, Allah’tan korkmaktan mahrumuz. Sanki İslam, başkası için geldi, bizim için gelmedi. Evvela kendi nefsine dönüp de, “Niçin Allah’ı sevemiyorum, neden O’ndan korkamıyorum, niçin huşu içerisinde namazımı kılamıyorum?” sorgulamasını, bu muhasebeyi yapmamız gerekirken, elimize bir kağıt kalem alıyoruz, başlıyoruz tasnif etmeye. İşte yanlış olan nokta bu. Müslümanların bunu aşmaları lazım. Özellikle günümüzdeki kardeşlerimizin aşması lazım.

İnanan insanların bazı hususlarda “Hasbunallahu ve ni’mel vekil/Allah bize yeter, o ne güzel vekildir” demesi lazım. Öyle bir hassasiyetle işin üzerinde durması lazım ki, “Benim bu yaptığım işin tamamı doğrudur. Ama doğru olan bu işi yaparsam ümmet–i Muhammed’in tevhidine zarar gelir” düşüncesini doğuran noktada susacak. İşte olgunluk, kemal de buradadır.

Allah cc. emanet olunuz selam ve dua ile.