ÖĞÜT VEREN AYETLER

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:31

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

127. Firavun’un kavminden ileri gelenler dediler ki: “Sen (sihirbazları cezalandıracaksın da) Mûsâ’yı ve kavmini, bu ülkede fesat çıkarsınlar, seni ve ilâhlarını terk etsinler diye bırakacak mısın?” Firavun, “Biz onların oğullarını öldüreceğiz, kadınlarını sağ bırakacağız. Biz onların üzerinde ezici bir güce sahibiz?” dedi.

128. Mûsâ, kavmine, “Allah’tan yardım isteyin ve sabredin. Şüphesiz yeryüzü Allah’ındır. Ona, kullarından dilediğini mirasçı kılar. Sonuç Allah’a karşı gelmekten sakınanlarındır” dedi.
129. Dediler ki: “Sen bize gelmeden önce de bize işkence edildi, geldikten sonra da.” Mûsâ, “Umulur ki, Rabbiniz düşmanınızı helâk edecek ve sizi bu yerde (Mısır’da) egemen kılıp, nasıl davranacağınıza bakacaktır” dedi.
130. Andolsun biz, Firavun ailesini,ÖĞÜT [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]alsınlar diye yıllarca süren kıtlık ve ürün eksikliği ile cezalandırdık.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:33

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

144. (Allah) “Ey Mûsâ! Vahiylerim ve konuşmamla seni insanlar üzerine seçkin kıldım. Öyleyse sana verdiğimi al ve şükredenlerden ol” dedi. 145. Mûsâ için, Tevrat levhalarında her şeye dair bir öğüt ve her şeyin bir açıklamasını yazdık ve ona şöyle dedik: “Şimdi onları kuvvetle tut, kavmine de emret. Onları en güzeliyle alsınlar (uygulasınlar). Yakında size fasıkların yurdunu göstereceğim.”

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:35

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

163. (Ey Muhammed!) Onlara, deniz kıyısında bulunan kent halkının[1] durumunu sor. Hani onlar Cumartesi (yasağı) konusunda haddi aşıyorlardı. Zira tatil yaptıkları Cumartesi günü balıklar onlara akın akın geliyor, tatil yapmadıkları (diğer) günlerde ise gelmiyorlardı. İşte onları yoldan çıkmaları sebebiyle böyle imtihan ediyorduk.[2] 164. Hani onlardan bir topluluk demişti ki: “Siz, Allah’ın helâk edeceği veya şiddetli bir azaba uğratacağı bir kavme ne diye (boş yere)öğüt veriyorsunuz?” Onlar da, “Rabbinize bir mazeret beyan etmek için, bir de belki Allah’a karşı gelmekten sakınırlar diye (öğüt veriyoruz)” demişlerdi.

--------------------------------------------------------------------------------[1] . Âyette sözü edilen bu kent, Ürdün’ün Akabe limanına yakın “Eyle” kasabası olabilir.[2] . Allah Teâlâ, İsrailoğullarının cumartesi (sebt) günü dünyevî işlerden ve dolayısıyla balık avından sakınmalarını ve o günü ibadete ayırıp tatil yapmalarını emretmişti. Balıklar cumartesi günleri akın akın sahile geliyor, diğer günler o derece gelmiyorlardı. Bu, bir imtihandı. İsrailoğulları, bu yasağı ihlal ederek cumartesi günleri de balık avlamaya başladılar. Âyette anlatılan olay budur.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:42

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

67. Hûd, şöyle dedi: “Ey kavmim! Bende akıl kıtlığı yok. Aksine ben âlemlerin Rabbi tarafından gönderilmiş bir peygamberim.”
68. “Rabbimin vahyettiklerini size tebliğ ediyorum. Ben sizin için güvenilir bir nasihatçıyım.”
69. “Sizi uyarması için içinizden bir adam aracılığıyla Rabbinizden size bir zikir (vahy ve ÖĞÜT[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] gelmesine şaştınız mı? Hatırlayın ki, Allah sizi Nûh kavminden sonra onların yerine getirdi ve sizi yaratılış itibariyle daha güçlü kıldı. Allah’ın nimetlerini hatırlayın ki kurtuluşa eresiniz.”
70. Onlar, “Sen bize tek Allah’a ibadet edelim, atalarımızın ibadet edegeldiklerini bırakalım diye mi geldin? Eğer doğru söyleyenlerden isen, haydi bizi tehdit ettiğin azabı bize getir” dediler.
71. Hûd, “Artık size Rabbinizden bir azap ve öfke inmiştir. Allah’ın, haklarında hiçbir delil indirmediği, yalnızca sizin ve babalarınızın uydurduğu birtakım isimler (düzmece tanrılar) hakkında mı benimle tartışıyorsunuz? Öyleyse (başınıza geleceği) bekleyin! Ben de sizinle beraber bekleyenlerdenim!” dedi.
72. Bunun üzerine biz onu ve beraberindekileri tarafımızdan bir rahmetle kurtardık. Âyetlerimizi yalanlayan ve iman etmemiş olanların ise kökünü kestik.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:45

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

130. Ey iman edenler! Kat kat arttırılmış olarak faiz yemeyin. Allah’a karşı gelmekten sakının ki kurtuluşa eresiniz.[1] 131. Kâfirler için hazırlanmış ateşten sakının. 132. Allah’a ve Peygambere itaat edin ki size merhamet edilsin. 133. Rabbinizin bağışına, genişliği göklerle yer arası kadar olan ve Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için hazırlanmış bulunan cennete koşun. 134. Onlar bollukta ve darlıkta Allah yolunda harcayanlar, öfkelerini yenenler, insanları affedenlerdir. Allah, iyilik edenleri sever. 135. Yine onlar, çirkin bir iş yaptıkları, yahut nefislerine zulmettikleri zaman Allah’ı hatırlayıp hemen günahlarının bağışlanmasını isteyenler -ki Allah’tan başka günahları kim bağışlar- ve bile bile işledikleri (günah) üzerinde ısrar etmeyenlerdir. 136. İşte onların mükâfatı Rab’leri tarafından bağışlanma ve içinden ırmaklar akan cennetlerdir ki orada ebedî kalacaklardır. (Allah yolunda) çalışanların mükâfatı ne güzeldir! 137. Sizden önce(ki milletlerin başından) nice olaylar gelip geçmiştir. Yeryüzünde gezin dolaşın da yalanlayanların sonunun nasıl olduğunu bir görün. 138. Bu (Kur’an), insanlar için bir açıklama, Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için bir hidayet ve bir öğüttür. 139. Gevşemeyin, hüzünlenmeyin. Eğer (gerçekten) iman etmiş kimseler iseniz üstün olan sizlersiniz. --------------------------------------------------------------------------------
[1] . Bu âyet, cahiliye Arapları arasındaki bir uygulamaya işaret etmekte ve bunu yasaklamaktadır. Müşrik Araplar, vadesinde ödenemeyen borca yüksek faizler tahakkuk ettirerek vadeyi uzatırlar, böylece alınan borç kısa zamanda kat kat artardı. Âyetten anlaşılan manayı tersinden ele alarak kat kat olmayan faizin yenebileceğini söylemek mümkün değildir. Zira Bakara sûresinin 275. âyeti ile; miktarı ne olursa olsun faiz mutlak olarak yasaklanmıştır.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:46

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

78. Onlardan (Kitap ehlinden) bir grup var ki, Kitab’dan olmadığı hâlde Kitab’dan sanasınız diye (okudukları) Kitap’tanmış gibi dillerini eğip bükerler ve, “Bu, Allah katındandır” derler. Hâlbuki o, Allah katından değildir. Bile bile Allah’a karşı yalan söylerler. 79. Allah’ın, kendisine Kitab’ı, hükmü (hikmeti) ve peygamberliği verdiği hiçbir insanın, “Allah’ı bırakıp bana kullar olun” demesi düşünülemez. Fakat (şöyle öğüt verir:) “Öğretmekte ve derinlemesine incelemekte olduğunuz Kitap uyarınca rabbânîler (Allah’ın istediği örnek ve dindar kullar) olun.”

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:47

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

221. İman etmedikleri sürece Allah’a ortak koşan kadınlarla evlenmeyin. Allah’a ortak koşan kadın hoşunuza gitse de, mü’min bir cariye Allah’a ortak koşan bir kadından daha hayırlıdır. İman etmedikleri sürece Allah’a ortak koşan erkeklerle, kadınlarınızı evlendirmeyin. Allah’a ortak koşan hür erkek hoşunuza gitse de; iman eden bir köle, Allah’a ortak koşan bir erkekten daha hayırlıdır. Onlar ateşe çağırırlar, Allah ise izniyle, cennete ve bağışlanmaya çağırır. O, insanlara âyetlerini açıklar ki ÖĞÜT[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] alıp düşünsünler.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:49

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

228. Boşanmış kadınlar kendi kendilerine üç ay hâli (hayız veya temizlik müddeti) beklerler. Eğer Allah’a ve ahiret gününe inanıyorlarsa, Allah’ın kendi rahimlerinde yarattığını gizlemeleri onlara helâl olmaz. Kocaları bu süre içinde barışmak isterlerse, onları geri almağa daha çok hak sahibidirler. Kadınların, yükümlülükleri kadar meşru hakları vardır. Yalnız erkeklerin kadınlar üzerinde bir derece farkı vardır. Allah, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.
229. (Dönüş yapılabilecek) boşama iki defadır. Sonrası, ya iyilikle geçinmek, ya da güzellikle bırakmaktır. (Evlilikte) tarafların Allah’ın belirlediği ölçüleri koruyamama endişeleri dışında kadınlara verdiklerinizden (boşanma esnasında) bir şeyi geri almanız, sizin için helâl olmaz. Eğer onlar Allah’ın belirlediği ölçüleri gözetmeyecekler diye endişe ederseniz, o zaman kadının (boşanmak için) bedel vermesinde ikisine de günah yoktur. Bunlar Allah’ın koyduğu sınırlardır. Sakın bunları aşmayın. Allah’ın koyduğu sınırları kim aşarsa, onlar zalimlerin ta kendileridir.
230. Eğer erkek karısını (üçüncü defa) boşarsa, kadın, onun dışında bir başka kocayla nikâhlanmadıkça ona helâl olmaz. (Bu koca da) onu boşadığı takdirde, onlar (kadın ile ilk kocası) Allah’ın koyduğu ölçüleri gözetebileceklerine inanıyorlarsa tekrar birbirlerine dönüp evlenmelerinde bir günah yoktur. İşte bunlar Allah’ın, anlayan bir toplum için açıkladığı ölçüleridir.
231. Kadınları boşadığınız ve onlar da bekleme sürelerini bitirdikleri zaman, ya onları iyilikle tutun yahut iyilikle bırakın. Haklarına tecavüz edip zarar vermek için onları tutmayın. Bunu kim yaparsa kendine zulmetmiş olur. Sakın Allah’ın âyetlerini eğlenceye almayın. Allah’ın üzerinizdeki nimetini, size öğüt[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] vermek için indirdiği Kitab’ı ve hikmeti hatırlayın. Allah’a karşı gelmekten sakının ve bilin ki Allah her şeyi hakkıyla bilendir.
232. Kadınları boşadığınız ve onlar da bekleme sürelerini bitirdikleri zaman kendi aralarında aklın ve dinin gereklerine uygun olarak güzellikle anlaştıkları takdirde, eşleriyle (yeniden) evlenmelerine engel olmayın. Bununla içinizden Allah’a ve ahiret gününe iman edenlere öğüt [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]verilmektedir. Bu, sizin için daha hayırlı ve daha temizdir. Allah bilir, siz bilmezsiniz.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:51

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

275. Faiz yiyenler, ancak şeytanın çarptığı kimsenin kalktığı gibi kalkarlar. Bu, onların, “Alışveriş de faiz gibidir” demelerinden dolayıdır. Oysa Allah, alışverişi helâl, faizi haram kılmıştır. Bundan böyle kime Rabbinden bir öğüt[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] gelir de (o öğüte [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] uyarak) faizden vazgeçerse, artık önceden aldığı onun olur. Durumu da Allah’a kalmıştır. (Allah, onu affeder.) Kim tekrar (faize) dönerse, işte onlar cehennemliklerdir. Orada ebedî kalacaklardır.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:52

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

124. Onlara bir âyet geldiği zaman, “Allah elçilerine verilenin bir benzeri bize de verilinceye kadar asla inanmayacağız” derler. Allah, elçilik görevini kime vereceğini çok iyi bilir. Suç işleyenlere Allah katından bir aşağılık ve yapmakta oldukları hilekârlık sebebiyle çetin bir azap erişecektir.
125. Allah, her kimi doğruya erdirmek isterse, onun göğsünü İslâm’a açar. Kimi de saptırmak isterse, onun da göğsünü göğe çıkıyormuşçasına daraltır, sıkar. Allah, inanmayanlara azap (ve sıkıntıyı) işte böyle verir.
126. Bu, Rabbinin dosdoğru yoludur. Şüphesiz düşünüp öğüt[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] alacak bir toplum için âyetleri ayrı ayrı açıkladık.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:53

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

151. (Ey Muhammed!) De ki: “Gelin, Rabbinizin size haram kıldığı şeyleri okuyayım: O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Anaya babaya iyi davranın. Fakirlik endişesiyle çocuklarınızı öldürmeyin. Sizi de onları da biz rızıklandırırız. (Zina ve benzeri) çirkinliklere, bunların açığına da gizlisine de yaklaşmayın.[1] Meşrû bir hak karşılığı olmadıkça, Allah’ın haram (dokunulmaz) kıldığı canı öldürmeyin.[2] İşte size Allah bunu emretti ki aklınızı kullanasınız.” 152. Rüşdüne erişinceye kadar yetimin malına ancak en güzel şekilde yaklaşın.[3] Ölçüyü ve tartıyı adaletle tam yapın. Biz herkesi ancak gücünün yettiği kadarıyla sorumlu tutarız.[4] (Birisi hakkında) konuştuğunuz zaman yakınınız bile olsa âdil olun. Allah’a verdiğiniz sözü tutun. İşte bunları Allah size öğüt alasınız diye emretti.

--------------------------------------------------------------------------------[1] . Konu ile ilgili olarak ayrıca bakınız: İsra sûresi, âyet, 32.[2] . Konu ile ilgili olarak ayrıca bakınız: İsra sûresi, âyet, 33.[3] . Yetimin malına en güzel bir şekilde yaklaşmak, onun malının çoğalmasını sağlayacak yolları araştırmak demektir.[4] . Konu ile ilgili olarak ayrıca bakınız: Bakara sûresi, âyet, 286.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:54

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

70. Dinlerini oyun ve eğlence edinenleri ve dünya hayatı kendilerini aldatmış olanları bırak. Hiç kimsenin kazandığı yüzünden mahrumiyete sürüklenmemesi için Kur’an ile öğüt [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]ver. Yoksa ona Allah’tan başka ne bir dost vardır, ne de bir şefaatçi. (Kurtuluşu için) her türlü fidyeyi verse de bu ondan kabul edilmez. İşte onlar kazandıkları yüzünden helâke sürüklenmiş kimselerdir. Küfre saplanıp kalmalarından dolayı onlara çılgınca kaynamış bir içecek ve elem dolu bir azap vardır.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:55

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

74. Hani İbrahim, babası Âzer’e, “Sen putları ilâh mı ediniyorsun? Şüphesiz, ben seni de, kavmini de apaçık bir sapıklık içinde görüyorum” demişti. 75. İşte böylece İbrahim’e göklerdeki ve yerdeki hükümranlığı ve nizamı[1] gösteriyorduk ki kesin ilme erenlerden olsun. 76. Üzerine gece karanlığı basınca, bir yıldız gördü. “İşte Rabbim!” dedi. Yıldız batınca da, “Ben öyle batanları sevmem” dedi. 77. Ay’ı doğarken görünce de, “İşte Rabbim!” dedi. Ay da batınca, “Andolsun ki, Rabbim bana doğru yolu göstermezse, mutlaka ben de sapıklardan olurum” dedi. 78. Güneşi doğarken görünce de, “İşte benim Rabbim! Bu daha büyük” dedi. O da batınca (kavmine dönüp), “Ey kavmim! Ben sizin Allah’a ortak koştuğunuz şeylerden uzağım” dedi. 79. “Ben, hakka yönelen birisi olarak yüzümü, gökleri ve yeri yaratana döndürdüm. Ben, Allah’a ortak koşanlardan değilim.” 80. Kavmi onunla tartışmaya girişti. Dedi ki: “Beni doğru yola iletmişken, Allah hakkında benimle tartışmaya mı kalkışıyorsunuz? Hem sizin O’na ortak koştuklarınızdan ben korkmam; ancak Rabbimin bir şey dilemiş olması başka. Rabbimin ilmi her şeyi kuşatmıştır. Hâlâ düşünüp öğüt almayacak mısınız?” --------------------------------------------------------------------------------[1] . Meâldeki “hükümranlık ve nizam” ifadesi, âyetteki “melekût” kelimesinin karşılığıdır. Melekût, Allah’a özgü hükümranlık demektir. “Melekûtu göstermek” de Yüce Allah’ın kâinata koyduğu, hissedilebilen veya hissedilemeyen muazzam nizamı ve tabiat kanunlarını araştırıp anlayabilecek, inceliklerini kavrayabilecek yeteneğin verilmesidir.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:56

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

44. Şüphesiz Tevrat’ı biz indirdik. İçinde bir hidayet, bir nur vardır. (Allah’a) teslim olmuş nebiler, onunla yahudilere hüküm verirlerdi. Kendilerini Rabb’e adamış kimseler ile âlimler de öylece hükmederlerdi. Çünkü bunlar Allah’ın kitabını korumakla görevlendirilmişlerdi. Onlar Tevrat’ın hak olduğuna da şahit idiler. Şu hâlde, siz de insanlardan korkmayın, benden korkun ve âyetlerimi az bir karşılığa değişmeyin. Allah’ın indirdiği ile hükmetmeyenler kâfirlerin ta kendileridir.
45. Onda (Tevrat’ta) üzerlerine şunu da yazdık: Cana can, göze göz, buruna burun, kulağa kulak, dişe diş kısas edilir. Yaralar da kısasa tabidir. Kim de bu hakkını bağışlar, sadakasına sayarsa o, kendisi için keffaret olur. Allah’ın indirdiği ile hükmetmeyenler, zalimlerin ta kendileridir.
46. O peygamberlerin izleri üzere Meryem oğlu İsa’yı, önündeki Tevrat’ı doğrulayıcı olarak gönderdik. Ona, içerisinde hidayet ve nur bulunan, önündeki Tevrat’ı doğrulayan, Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için doğru yola iletici ve bir öğüt [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]olarak İncil’i verdik.
47. İncil ehli Allah’ın onda indirdiği ile hükmetsin. Allah’ın indirdiği ile hükmetmeyenler, fasıkların ta kendileridir.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:57

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Mutluluğun Formülü 40 Ayette Saklı :

1- İsra 37: Kibirli olma, alçakgönüllü davran.

2- Müddesir 1-5: Kendini fazla abartma.

3- Tekvir 25-27: Her şeyin üstesinden gelemeyeceğini asla unutma.

4- Bakara 156: Çaresizlik tuzağına düşme. Her zaman bir umut ışığı olduğunu aklından çıkarma.

5- Beled 5-6: Her şeye hakim olmak için uğraşıp hayatı yaşanmaz hale çevirme.

6- Hucurat 10: Büyüklük kompleksine kapılıp, insanları ezerek arkadaşlarını kendinden uzaklaştırma.

7- Muhammed 7: İyiliği karşılık beklemeden yap.

8- Rum 21: Tek başına mutlu olunamayacağını bil. Çevrenin mutluluğu için gayret göster.

9- Vakıa 83-87: Ölümden korkmak yerine, ölüm gerçeğiyle yüzleş.

10- Bakara 263: Yaptığın iyilikleri unut. Anlatarak onları kıymetsizleştirme.

11- Furkan 63: Sana yapılan kötülüğün karşılığını vermek yerine. Öfkenin dinmesini bekle.

12- İnşirah 1-3: Seni huzursuz edecek işlerden uzak dur. İhtirasını törpüle.

13- Maun 4-5: Eleştirinin keskin bir bıçak olduğunu unutma. Söyleyeceklerini iyi tart.

14- Mücadele 7: Hiçbir sırrın sonsuza kadar gizli kalamayacağını unutma.

15- Rahman 7-9: Çıkarcı olma. Adil davran.

16- Tekasür 1-2: Kibrine yenilip hep daha fazlasını isteyerek hayatını zehir etme.

17- Tevbe 40: En zor zamanda bile kesinlikle ümitsizliğe kapılma.

18- Fatır 19-22: Senden iyi durumda olanlara bakıp üzüleceğine, senden zor durumda olanları görüp rahatla.

19- Fecr 27-28: En sevdiğin şeyleri, başkalarıyla paylaşmanın keyfine var.

20- Hakka 33-35: Hayatının vazgeçilmezleri olsun. Onları küçük çıkarlar için asla feda etme.

21- Haşr 10: Muhatabına güvenmek istiyorsan, önce sen güvenilir ol.

22- Kalem 1-2: Yazdıklarının ve yaptıklarının peşini bırakmayacağını unutma. Gücünü insanların yararına kullan.

23- Münafıkun 4: Bencil olma, tebrik etmeyi bil.

24- Saff 2: Yalandan uzak dur.

25- Yusuf 32-33: Modern hayatın çarpıklaştırdığı kadın-erkek ilişkilerinin, hayatını esir almasına izin verme.

26- Ankebut 41: İyi bir dostun, paha biçilmez olduğunu aklından çıkarma.

27- Al-I İmran 92: İyilik yapma arzunu, şarta bağlama. Vermek almaktan daha büyük bir ihtiyaçtır, asla unutma.

28- En'am 50: Önyargılarla hayatı kendine zehir etme.

29- En'am 60: Bildiklerinle açıklayamadığın şeyler, hayatının kâbusu olmasın.

30- Felak 1-5: Korkuların tutsağı olarak yaşamaktan vazgeç.

31- Hacc 46: Kendini, hep daha iyiye ulaşmak zorunda olduğuna koşullama.

32- İbrahim 42: Merhametli olmaktan asla vazgeçme.

33- İsra 23: Anne ve babana 'üff' bile deme.

34- Nisa 149: Kendini sürekli övmekten uzak dur.

35- Yunus 12: Vazgeçilmez olmadığını Kabul et.

36- Enfal 56: Sözünüzde durmamanın utanç verici olduğunu aklından çıkarma.
[
37- Furkan 43: Heveslerini kendine ilah edinme.

38- Necm 3: İnanma duygunu diri tut.

39- Nisa 58: Karar verirken, vicdanının sesini duymazlıktan gelme

40- Fatiha-1: Alemleri ve seni yaradan Rabbine daima teşekkür ve hamd duygularıyla dolu ol.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:58

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

60. (Ey Muhammed!) Sana indirilen Kur’an’a ve senden önce indirilene inandıklarını iddia edenleri görmüyor musun? Tâğût’u tanımamaları kendilerine emrolunduğu hâlde, onun önünde muhakeme olmak istiyorlar. Şeytan da onları derin bir sapıklığa düşürmek istiyor.[1] 61. Münafıklara, “Allah’ın indirdiğine (Kur’an’a) ve Peygambere gelin” dendiği zaman, onların senden büsbütün uzaklaştıklarını görürsün. 62. Kendi işledikleri yüzünden başlarına bir musibet geldiği, sonra da “Biz iyilik etmek ve uzlaştırmaktan başka bir şey istememiştik” diye Allah’a yemin ederek sana geldikleri zaman hâlleri nasıl olur? 63. Onlar, Allah’ın kalplerindekini bildiği kimselerdir. Öyleyse onlara aldırma. Onlara öğüt ver ve onlara, kendileri hakkında etkili ve güzel söz söyle. --------------------------------------------------------------------------------[1] . Münafıklardan biri, bir yahudi ile anlaşmazlığa düşmüştü. Anlaşmazlığın çözümü için yahudi, Peygamberimize başvurmayı teklif etti, münafık ise bunu kabul etmedi. Münafık, şiirleriyle Hz.Peygamberi kötüleyen Ka’b b. el-Eşref’i hakem yapmayı önerdi. Sahabilerden İbni Abbas’ın ifadesine göre, âyette zikredilen “Tâğût” ile kastedilen işte bu Ka’b’dır. Bu şahsın, Cüheyne, ya da Eslem Kabilesinden bir kâhin olduğu yorumunda bulunanlar da vardır. (Tâğût’un diğer anlamları ile ilgili olarak Nisâ sûresi, 51. âyetinin dipnotuna bakınız.)

tarafından demirci mustafa 09.12.10 21:59

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

34. Erkekler, kadınların koruyup kollayıcılarıdırlar.[1] Çünkü Allah, insanların kimini kiminden üstün kılmıştır. Bir de erkekler kendi mallarından harcamakta (ve ailenin geçimini sağlamakta)dırlar. İyi kadınlar, itaatkârdırlar. Allah’ın (kendilerini) koruması sayesinde onlar da “gayb”ı[2] korurlar. (Evlilik yükümlülüklerini reddederek) başkaldırdıklarını gördüğünüz kadınlara öğüt verin, onları yataklarında yalnız bırakın. (Bunlar fayda vermez de mecbur kalırsanız) onları (hafifçe) dövün.[3] Eğer itaat ederlerse, artık onların aleyhine başka bir yol aramayın. Şüphesiz Allah, çok yücedir, çok büyüktür. 35. Eğer karı-kocanın arasının açılmasından endişe ederseniz, erkeğin ailesinden bir hakem, kadının ailesinden bir hakem gönderin. İki taraf (arayı) düzeltmek isterlerse, Allah da onları uzlaştırır. Şüphesiz Allah, hakkıyla bilendir, hakkıyla haberdardır. 36. Allah’a ibadet edin ve ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya, elinizin altındakilere iyilik edin. Şüphesiz Allah, kibirlenen ve övünen kimseleri sevmez. --------------------------------------------------------------------------------[1] “Koruyup kollayıcı” diye tercüme edilen ifadenin âyet metnindeki aslı “kavvâm”kelimesidir. Erkeklere, koruyup kollama görevinin verilmiş olması, iki cins arasında bir eşitsizlik gözetilmiş olmasından değil; erkeklerin güç, kuvvet ve fizikî oluşum bakımından farklı bir yapıya sahip bulunmalarındandır. Bu durum kadını erkekten aşağı bir konuma düşürmez. Buna karşılık erkeklere, ailenin geçimini ve yönetimini sağlamak gibi ağır bir sorumluluk yükler.[2] . Burada “gayb”, eşinden uzakta bulunan erkeğin namusu, malı ve her türlü hakkı anlamındadır.[3] . Mü’minler için en güzel örnek Hz. Muhammed Aleyhisselâmdır. Bu âyet-i kerimeyi en iyi anlayan da şüphesiz ki odur. Kesin olarak biliyoruz ki o ömründe bir defa olsun elini kaldırıp bir kadına vurmamıştır. “Kadınlarını dövenleriniz iyileriniz değildir” buyuran da odur, “İçinizden biri, karısını köle döver gibi dövüp sonra da gece onunla yatabilir mi?” diyerek karı koca ilişkilerinin sevgiye dayanması gerektiğine dikkat çeken de odur. Bilindiği gibi Peygamber Efendimiz Veda Hutbesi’nde, çok can alıcı konulara temas etmiştir. Bu hutbesinde kadınların haklarının gözetilmesini ve bu konuda Allah’tan korkulmasını özellikle vurgulamıştır. Kadının, evlilik sorumluluklarını yerine getirmemek, kocanın haklarını ihlal etmek, onun şahsiyet ve vakarını zedeleyici tavırlar sergilemek veya iffet ve namusunu tehlikeye sürükleyebilecek durumlara meyletmek gibi olumsuz davranışlara girmesi hâlinde, aile yuvasının devamını sağlamaktan birinci derecede sorumlu olan kocanın, içine düştüğü mecburiyetten dolayı bazı tedbirlere başvurması tabiidir. Bu tedbirler, zaman, mekân ve sosyal şartlara göre farklılık gösterebilir. Âyette son seçenek olarak zikredilen darp meselesi de çok istisnaî bir tedbirdir. Böyle bir tedbirin fayda getirmeyeceği, tam tersine zarar getireceği bilinen durumlarda, İslâm bilginleri, kesinlikle bu seçeneğe başvurulmaması konusunda ittifak hâlindedirler.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 22:00

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

56. Şüphesiz âyetlerimizi inkâr edenleri biz ateşe atacağız. Derileri yanıp döküldükçe, azabı tatmaları için onların derilerini yenileyeceğiz. Şüphesiz Allah, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir. 57. İman edip salih ameller işleyenleri ise, içinden ırmaklar akan, içlerinde ebedî kalacakları cennetlere koyacağız. Onlara orada tertemiz eşler vardır. Onları, koyu gölgeler altında bulunduracağız. 58. Allah, size, emanetleri mutlaka ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emrediyor. Doğrusu Allah, bununla size ne güzel öğüt veriyor! Şüphesiz ki Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir. 59. Ey iman edenler! Allah’a itaat edin. Peygamber’e itaat edin ve sizden olan ulu’l-emre (idarecilere) de. Herhangi bir hususta anlaşmazlığa düştüğünüz takdirde, Allah’a ve ahiret gününe gerçekten inanıyorsanız, onu Allah ve Resûlüne arz edin.[1] Bu, daha iyidir, sonuç bakımından da daha güzeldir. --------------------------------------------------------------------------------[1] . Allah ve Resûlüne arz etmekten maksat, meselelerin Kur’an ve Sünnete göre çözüme kavuşturulmasıdır.

tarafından demirci mustafa 09.12.10 22:01

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

64. Biz her peygamberi sırf, Allah’ın izni ile itaat edilmek üzere gönderdik. Eğer onlar kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler de Allah’tan günahlarının bağışlamasını dileseler ve Peygamber de onlara bağışlama dileseydi, elbette Allah’ı tövbeleri çok kabul edici ve çok merhametli bulacaklardı.
65. Hayır! Rabbine andolsun ki onlar, aralarında çıkan çekişmeli işlerde seni hakem yapıp, sonra da verdiğin hükme, içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın, tam bir teslimiyetle boyun eğmedikçe iman etmiş olmazlar.
66. Eğer biz onlara, “Hayatlarınızı feda edin veya yurtlarınızdan çıkın” diye yazmış olsaydık, içlerinden pek azı hariç, bunu yapmazlardı. Eğer kendilerine verilen öğüt[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]leri tutsalardı, elbette haklarında hem daha hayırlı, hem de (imanlarını) daha çok pekiştirici olurdu.

tarafından **RıZa BeRKaN** 20.01.22 10:58

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Yüce Mevlâ, kendi aralarında sözleşmiş gibi gönderilen peygamberleri alaya alan ve azgınlıkta sınır tanımayan önceki ümmetlerin hallerinden bahsettikten sonra (Zâriyât 52-53), ayetin devamında aynı muameleye maruz bırakılan Rasul-i Ekrem s.a.v.’e yine de öğüt vermeye ve hatırlatmaya devam etmesini şöyle bildirmektedir:

“Sen yine de öğüt ver, hatırlat. Çünkü öğüt/hatırlatma müminlere fayda verir.” (Zâriyât 55)

Kur’an-ı Kerim baştan başa öğüt

Ayet-i Kerime’deki öğüt ve hatırlatmanın muhatabı iman edenlerdir. Müminlere yönelik bu öğüt ve hatırlatma onların gaflete düşmemesi, imanlarının kuvvetlenmesi ve bilmediklerini öğrenmeleri içindir. Devam eden ayette ise öğüt ve hatırlatmanın en ileri şekli ve temel hedefi; insanın yaratılışının ana gayesi açıklanmaktadır:

“Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.” (Zâriyât 56).

Netice itibariyle insanın yaratılışının ana gayesi Allah Teâlâ’ya ibadet etmek ve O’nu tanımak olunca, bunun temini için öğüt, nasihat ve hatırlatmaya zaruri ihtiyaç vardır.

Yüce Mevlâ’nın kelamı olan Kur’an-ı Kerim de baştan sona bir öğüt ve hatırlatma kitabıdır. İman, sâlih amel ve kâmil bir insan olmayı merkeze alan Kur’an ayetleri, önceki ümmetlerin hallerinden ibret alınmasını öğütlerken, dünyanın geçiciliğini, asıl varılacak yerin ise ahiret yurdu olduğunu hatırlatmaktadır. Nitekim Kur’an’ın isimlerinden olan “zikr” ve “mev’ıza”; hatırlatma, öğüt ve nasihat demektir:

“İşte bu (Kur’an) da bizim indirdiğimiz mübarek bir öğüttür. Şimdi siz bunu mu inkâr ediyorsunuz?” (Enbiyâ 50)

“Ey İnsanlar! İşte size Rabbinizden bir öğüt, kalplere bir şifa ve inananlar için yol gösterici bir rehber ve rahmet (olan Kur’an) geldi.” (Yunus 57)

Kur’an-ı Kerim’de yer alan ayetler, netice olarak dünya ve ahiret saadetinin elde edilmesini vazederken, öğüt ve nasihat muhtevalı bazı ayetlerle de iki cihan saadetine götürecek hususlara özel olarak dikkat çekilmektedir. Tıpkı Hz. Lokman a.s.’ın oğluna nasihatlerinin yer aldığı ayetlerde olduğu gibi.

Hz. Lokman a.s.’ın öğütleri

Peygamber veya velî bir zat olduğu ihtilaflı olmakla beraber, âlimlerin çoğunluğuna göre hikmet ehli bir zat olan Hz. Lokman Hakîm’in öğütleri Lokman suresinde şöyle yer alır:

13. ayet: “Hani Lokman oğluna öğüt vererek şöyle demişti: Yavrucuğum! Allah’a şirk koşma; çünkü şirk gerçekten büyük bir zulümdür.”

İlk olarak şirkten uzak durmanın öğütlenmesiyle tevhid inancının en başta geldiği hatırlatılmaktadır. Herhangi bir şeyi Allah Tealâ’ya ortak koşan kişi ilahlığı başkasına tanımış, böylelikle en büyük zulmü işlemiş demektir. Bu ayetin tefsiri hakkında müfessir Zemahşerî rh.a. şöyle der:

“Şirk gerçekten büyük bir zulümdür. Zira bütün nimetlerin sadece kendisinden geldiği Zat’ı, kendisinden hiçbir nimet gelmeyen ve gelmesi de düşünülemeyen biriyle eşit tutmak, aklın alamayacağı derecede bir zulümdür.” (Keşşâf, V, 11)

14. ayet: “Biz insana anne babasını (onlara itaati) tavsiye ettik. Annesi güçten kuvvetten düşerek onu karnında taşıdı. Sütten ayrılması da iki yıl sürmüştür. (İşte bunun için insana şöyle emrettik): Bana ve anne babana şükret. Dönüş ancak banadır.”

15. ayet: “Eğer anne baban, hakkında bilgin olmayan bir şeyi bana ortak koşman için seni zorlarsa onlara itaat etme. Fakat dünyada onlarla iyi geçin. Bana yönelenlerin yoluna uy. Nihayet dönüşünüz ancak banadır. (O vakit) ben de size ne yapıyor idiyseniz, onu haber veririm.”

Bu iki ayet, Hz. Lokman a.s.’ın oğluna yaptığı nasihatler arasında ara cümle olarak zikredilmiştir. Yine bu ayetler, sanki daha önceki ayette Hz. Lokman a.s.’ın oğluna söylediği “Allah’a şirk koşma” emrini tekid etmektedir.

Her ne kadar anne baba, kendilerine itaat edilmesi konusunda Allah’tan hemen sonra gelseler de bu ayetler, şirk ve isyan konusunda anne babaya itaat edilmemesi gerektiğini bildirir. Fakat dünya işlerine gelince, yanlarında bulunmak, ihtiyaçlarını karşılamak, eziyet etmemek gibi vazifelerde kusur edilmemelidir.

Rivayete göre bu ayetler, İslâm’ı kabul eden Saad b. Ebî Vakkas r.a.’a annesinin; “Eğer bu dini bırakmazsan yemin olsun ki yemeyi içmeyi bırakırım ve sonunda ölürüm!” demesi üzerine onun “Vallahi yüz canın olsa ve hepsi birer birer çıksa yine de ben bu dini terk etmem!” şeklinde cevap vermesi neticesinde nâzil olmuştur. (Elmalılı Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’ân Dili, XI, 272-273)

16. ayet: “Yavrucuğum! Yaptığın iş (iyilik veya kötülük) bir hardal tanesi ağırlığında bile olsa ve bu bir kayanın içinde veya göklerde yahut yerin derinliklerinde bulunsa, yine de Allah onu açığa çıkarır. Doğrusu Allah, en ince işleri görüp bilmektedir ve her şeyden haberdardır.”

Fahreddin Râzî rh.a.’e göre bir önceki ayette, “(O vakit) ben de size ne yapıyor idiyseniz, onu haber veririm.” buyurulunca, Hz. Lokman a.s.’ın oğlunun hatırına, gizlice yapılan şeylerin saklı kalabileceği gibi bir düşünce geldiği için Hz. Lokman a.s. böyle nasihatta bulunmuş, ne kadar küçük ve gizli olsa da hiçbir şeyin Allah Teâlâ’ya saklı kalmayacağını hatırlatmıştır. (Mefâtîhu’l-Gayb, XXV, 148)

17. ayet: “Yavrucuğum! Namazı dosdoğru kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye çalış, başına gelenlere sabret. Doğrusu bunlar, azmetmeyi gerektiren işlerdendir.”

Bu ayet-i kerimede kulluğun üç önemli unsuruna dikkat çekilmektedir. Namaz, iyiliği emredip kötülükten sakındırmak ve sabır. Şeyhülislâm Ebussuud Efendi rh.a. bu ayetin tefsirinde şu tespitlerde bulunur:

“Yani ey oğulcuğum! Kendi nefsinin kemâle ermesi için namazı gereğince kıl; başkasının kemâle ermesi için de onlara iyiliği emret, kötülükten de vazgeçirmeye çalış; bu emrolunduğun işleri yerine getirirken uğradığın sıkıntı ve mihnetlere sabret.” (İrşâd, VI, 435)

Fahreddin Râzî rh.a. ise bu ayet-i kerimeyi öncekilerle şöyle ilişkilendirir: “Hz. Lokman a.s. oğlunu şirkten men edip, Allah’ın ilmi ve kudretiyle onu sakındırınca, ona tevhide dair gerekli olan şeyleri emretmiştir ki bu da namazdır. Namaz, halisane bir şekilde Allah rızası için yapılan bir ibadettir. Ayetin bu ifadesiyle, şekli farklı olsa da diğer ümmetlerde de namazın mevcudiyeti anlaşılmaktadır.” (Mefâtîhu’l-Gayb, XXV, 149)

18. ayet: “Gurura kapılarak insanlardan yüz çevirme ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Zira Allah, kendini beğenmiş, böbürlenip duran kimseleri sevmez.”

19. ayet: “Yürüyüşünde mutedil ol, sesini yükseltme. Çünkü seslerin en çirkini eşeğin anırmasıdır.”

Lokman a.s. oğlundan, kâmil olmasını, başkalarını da kemâle erdirmesini istedikten sonra son olarak, gurur, kibir, böbürlenerek yürüme gibi kalbî hastalıklardan kendisini muhafaza etmesini tavsiye etmektedir. Zira bu haller amellerin zayi olmasına sebep olmanın yanında Allah Tealâ’nın da sevmediği davranışlardandır.

Kur’an-ı Kerim, kalpleri katılaşmış olanlar için değil, Allah’ın zikriyle kalbinde bir yumuşama ve ürperti bulunanlar için öğüttür. Böyle bir kalbe sahip olmak için yukarıda 15. ayette tarif edildiği üzere bütün benliğiyle Yüce Mevlâ’ya yönelenlerin yoluna tâbi olmak gerekir.

Mekke’de sıkıntı içinde yaşayıp Medine’ye geldikten sonra bol rızık ve nimete kavuşan ve böylece dini yaşama konusunda gevşeklik gösteren bir kısım sahabiyi uyarmak için nâzil olan şu ayet, elbette kıyamete kadar bütün müslümanları uyarmaya devam etmektedir:

“İman edenlerin, Allah’ı zikretme ve O’ndan inen Kur’an sebebiyle kalplerinin ürpermesi zamanı daha gelmedi mi? Onlar daha evvel kendilerine kitap verilip de üzerinden uzun zaman geçmiş ve artık kalpleri katılaşmış olanlar gibi olmasınlar. Onlardan birçoğu yoldan çıkmış kimselerdir.” (Hadîd 16)

ÖĞÜT VEREN AYETLER

ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

Geri: ÖĞÜT VEREN AYETLER

RaBBaNi öĞüTLeR

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30