Anmak mı, anlamak ve yasamak mı? (2)

tarafından EyLüL 08.08.10 18:49

Keske, andigimiz kadar anlayip yasayabilseydik. Allah Rasulu'nu anmalar, eger anlayip yasamaya kapi araliyorsa anlamlidir.

Sevgi var, sevileni anlamayi kolaylastirir. Sevgi var, sevileni anlamayi zorlastirir, hatta imkansiz kilar. Birincisi bedeli odenmis sevgidir, ikincisi ise bedeli odenmemis, hakki verilmemis sevgi. Sevileni anlamayi kolaylastiran sevgi tanidikca artan sevgidir. Bu birbirini tetikler: Sevdikce tanir, tanidikca sever insan.

Allah Rasulu'nun hayatiyla derinden ve yogun irtibat kuranlar, summettedarik olaganustuluklere itibar etmezler. Buna gerek duymazlar. Cunku boylesine berrak bir hayat kaynagini kesfedenin, boz bulanik sulara dalmaya ihtiyaci yoktur.

Ibn Hazm'in Cevami'u-Sîra'da soyledigi "Onun peygamberligine baska hicbir delil olmasa yasadigi hayat tek basina yeterdi" mealindeki sozu, ne demek istedigimi anlatmaya kafidir. Ayni tavri, butun bir omrunu onun hayatini anlamaya ve anlatmaya vakfeden Muhammed Hamidullah Hoca'da da goruyoruz. Bunu soylemek kolay degildir. Bunu soylemek icin bunu fark etmek lazim. Bunu fark etmek icin, onu anlamak lazim.

Onu anlamak, Kur'an'in haber verdigi gibi, "belini neyin ikiye buktugunu" anlamaktir. Inis ussu onun yuregi olan "agir ve degerli sozu" (kavlen sakîlen) anlamaktir. Vahyi almaya basladiginda Allah Rasulu'nun saclari, belli belirsiz birkac ak tel disinda simsiyahti. Fakat 47'sine geldiginde oranti tersine donmustu. Hz. Ebubekir bir keresinde "Saclarin (tez) agardi Ya Rasulallah!" demisti de, o "Saclarimi Hud, Vakia, Murselat, Amme yetesaelun ve Ize's-semsu kuvvirat sureleri agartti" demisti.

Onu anlamak, biraz da onun belini ikiye buken, saclarini agartan seyi anlamaktir.

Onun "insan" diye bir derdi vardi. Bu oyle bir dertti ki, Kur'an onu soyle uyarmak durumunda kalacakti: "Mumin olmuyorlar diye neredeyse kendini helak edeceksin!" Benzer bir ifade, Kehf suresinde, farkli bir ibareyle gelecekti: "Demek sen kalkip eger onlar bu hitaba inanmazlarsa, onlarin tepkilerine gucenip kendini helak edeceksin?"

Ilahi denetim altindaydi. En ucra yerinden denetleniyordu. Hayatin tum sIkintilariyla, bu ilahi denetim ve gozetim altinda bas etmek zorunda oldugunu biliyordu. Taif gunu taslandiginda, olanca genisligine ragmen yeryuzu ona dar gelmisti. Alemlere rahmet olarak gonderilmisti ama, alemler icerisinde Allah'tan baska gidecek bir yeri, siginacak bir mekani yoktu. Her gercek seven gibi onun da sevgisi sinaniyordu. Kan revan icinde dondu, giremedigi Mekke'sini uzaktan seyrederken, yanaklarindan suzulen yaslar esliginde bir yandan da su duayi ediyordu:

Ilâhî!
Kuvvetimin tukendigini sana arz ediyorum!
Gucumun azaldigini,
insanlarin gozunde kucuk dustugumu Sana sIkayet ediyorum!
Ey merhametlilerin en merhametlisi!
Sensin ezilmislerin Rabbi!
Sensin benim Rabbim!
Beni kimlerin eline biraktin?
Bana gaddarlik yapan yabancilarin eline mi?
Yoksa, davami ipotek altina alan dusmanin eline mi?
Ama, eger Sen bana gucenmedinse,
kesinlikle bunlara aldirmiyorum,
lakin ihsanin beni rahatlatacaktir!
Senin nuruna siginirim;
karanliklari aydinlatan nuruna,
dunya ve ahiretimi aydinlatacak nuruna!
Gelecek gazabin, bana ulasacak ofkenden,
kacip kurtulacak bir siginak ariyorum.
Sana sigindim, yeter ki razi ol!
Beni bir lahza kendimle bas basa birakma!
Guc ve kuvvet sendendir, yalniz senden!

Hicret gecesi Sevr'in eteginde beklemedi, kulun gucunun bittigi yer olan zirvesine cikti. Ve orada soyledi "Ey Ebubekir! Ucuncusu Allah olan iki kisiye kim ne yapabilir ki?" sozunu. Biliyordu ki, insanin gucunun bittigi yerde Allah'in yardimi baslardi.

Vahyin uyarilariyla, duygularina bile ince ayar cekiliyordu. Sert oldugu bazi durumlarda "Onlara daha yumusak ve guzel davran", "onlari kendi haline birak", "aldirma", "kendi gundemini izle", "isine bak" gibi uyarilar aliyordu. Fazla yumusak davrandiginda ise "Onlara karsi daha sert ol", "onlara yuz verme" uyarilari aliyordu.

Belini iki buklum eden yukun agirligi bu orneklerden sonra daha iyi anlasilmiyor mu? Sanirim ona "Ben huzunlerin peygamberiyim" dedirten de buydu. Dahasi, vefat gunu basucunda aglayan Fatima'sina "Aglama kizim, baban bir daha aci cekmeyecek" dedirten de buydu.

Rabbim ona layik olmayi, onu sevmeyi, anlamayi ve yasamayi her kula nasip etsin!

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30