Kimselere Diyemedim...

tarafından EyLüL 16.05.10 19:01

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Öyle çok pazarlık ettim ki Seninle ey Rabb’im Sen huzuruna çağırınca,
kendime ayırdığım vakitlerden çalındığını düşündüm Ezan okununca ayak
diredim, “az sonra kılsam da olur!” dedim “Az sonra”larım “çok sonralar”a döndü Geç kaldım, geç kalmaktan utanmadım Sonunda ayaklarımı sürüye sürüye vardım huzuruna

Pazarlığımı vaktin daralmışlığını bahane ederek yine sürdürdüm

Kaçıyordu namaz ya; o yüzden ÇABUCAK kılmalıydım Selam verdim,
hemen kalktım,rahatladımOysa rahatlığı Sana borçluyum Ağrımayan her bir dişim kadar huzur borçluyum Sana Damarlarımın her bir noktasında
pıhtılaşmayan kanım kadar minnet borçluyum Sana

Gün oldu; usandım Benden istediğin zamanı çok gördüm Benden istediğini,
benim için istediğini bile bile, huzurunda huzursuz durdum Fazla buldum namazın rekâtlarını; kısaltmak için bahaneler aradım Günümü delik deşik etmeni, işimin arasına kesintiler sokmanı, hayatımın ortasına duraklar
koymanı, uykumu bölmeni lüzumsuz gördüm Oysa Sen, dileseydin dar
edebilirdin zamanı bana! Bir uçurumun dibine savrulmuş bir arabada
çaresizce Sana yalvartıyor olabilirdin beni Korkulu bir savaşın orta yerinde ateş ve kan kusan bombaların altında günümü de, uykumu da, hatta rüyalarımı da delik deşik etmelerini takdir edebilirdin Düşmeyen bombalar kadar, uçuruma savrulmayan arabalar kadar şükran borçluyum Sana

İçten pazarlıktı benimkisi Öyle içten ki kendime bile söyleyemedim
Gözlerimle birlikte gönlümü de secdene kilitlemeyi çok gördüm Kendimi
sıfırlamayı, benliğimi hiçe indirgemeyi beceremedim Acelem vardı; alnımı
koyduğum gibi kaldırdım seccadeden Secdeye kalbimi de sığdırmaya
çalışmadım Uykum vardı, secdemi sığ bırakıp uykumu derinleştirdim

Oysa Sen dileseydin, çocuğumun cılız nabızlarının eşliğinde, loş ve neşesiz
bir yoğun bakım odasında, gözümü de gönlümü de umutsuzca ve çaresizce bir monitörün ekranına kilitleyebilirdin Dileseydin, yeryüzünün sükûnetini bir anda kesip, küçücük bir duvar kıpırtısının gölgesinde, mini mini bir sarsıntının beklentisi içinde saçlarıma aklar düşürebilirdin

İçten pazarlık mı denir buna? Kendime sakladığım ve hatta kendimden de
sakladığım sır bu Dilime bile değdirmekten korktuğum, ağzıma almaktan
utandığım öyle bir sır işte Fısıldaması bile acı veriyor ya… Meselâ,
uzayınca Fatiha, uzayınca sûre; “bitmez şimdi bu namaz!” dediğim çok oldu

Ama sadece içimden Kimseler duymadı beni

Bir Sen duydun beni ey Rabb’im Sırrımı bir Sen bildin Ruhumu alıp
uzaklara gittiğim halde, seccadenin üzerinde sadece bedenimi bıraktığım
halde huzurundan kovmadın beni

İTİRAFIMDIR; öyle anlatıldığı gibi özleyebilmeyi beceremedim henüz namazı…

Aradan çıkarmaya çalıştım, geçiştirdim hep Bir “sorun”du çözdüm, hallettim

Selam verip sonra yaşamaya başladım… Yaşamayı namazın içinde aramalıydım

Namazı yaşamın içine sızdırmalıydım oysa Bilemedim

Kafa tuttum, ayak diredim, pazarlık ettim hep; ama Sen hiç utandırmadın;
yine yine yine, daima huzuruna aldın beni Her secdede rahmetinle okşadın
alnımı Her rükûda “aferinler” fısıldadın gönlüme Her vakitte yeni bir
sayfanın aklığına çağırdın ruhumu Yüzüme vurmadın Azarlamadın
Aşağılamadın Hepten umut kesmedin benden Yok saymadın
Utandırmadın beni

Pazarlık ettiğimi Seninle, bir Sen bildin ey Rabb’im Kimselere söylemedin
Sırdaşım Sensin, bir Sana açabilirim içimi, bir Senin beni ayıplamandan
korkmam Ben işte böyleyim; yine “bana ait”lerin hesabındayım Başka kime
söyleyeyim? Başka kimin anlayışından medet umayım?

Senai Demirci

tarafından **belinay** 16.05.10 19:08

İTİRAFIMDIR; öyle anlatıldığı gibi özleyebilmeyi beceremedim henüz namazı…

Aradan çıkarmaya çalıştım, geçiştirdim hep Bir “sorun”du çözdüm, hallettim

Selam verip sonra yaşamaya başladım… Yaşamayı namazın içinde aramalıydım

Namazı yaşamın içine sızdırmalıydım oysa Bilemedim

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

Kimselere Diyemedim...

Kimselere Diyemedim...

Geri: Kimselere Diyemedim...