GÜZEL GEÇİMİN SIRRI

tarafından **belinay** 07.09.10 23:58

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Dünyaya
gelen her insan, diğer insanlarla birlikte yaşamak, bu hayatı paylaşmak
zorunda. Tek başına yaşamak çok zor ve belki de imkansız. Hayatı
paylaşmak zorunda olduğumuz insanları seçmek çoğu zaman bizim elimizde
değil. Yapabildiğimiz seçimlerde de uyum sağlayabileceğimiz insanları tercih ediyoruz. Ancak,
bu her zaman mümkün olmuyor. Bu durumda tek bir yol kalıyor; hayatın
bizi birleştirdiği insanlarla iyi geçinmeye çalışmak. Evimizi, işimizi,
mescidlerimizi, meclislerimizi paylaştığımız bütün insanlarla... Güzel geçim, zorluklara sabretmek;
sıkıntılı insanları anlamaya ve yardımcı olmaya çalışmak; sevmeyeni
sevebilmek demektir. Eğer bir insan, sevebiliyor, kendisinden nefret
edenlere bile gönlünde ve meclisinde yer verebiliyorsa; artık dünyada
onu üzecek bir şey olamaz. Güzel geçim, cenneti dünyada yaşamak; kötü geçim ise, cehennem kıvılcımlarının içinde kıvranıp durmaktır.
Önce insan, kendi kendisiyle geçinebilmeli. Yani kendi içinde denge ve
huzuru sağlamış olmalı. Kendisiyle anlaşamayan, başkalarıyla uzun süre
geçinemez. İç aleminde sıkıntılı ve bunalımlı olan kimse, dışında huzur
ve saadeti koruyamaz. İçteki dengenın sağlanması, kalbin huzuruna ve nefsin kalbe tabi olmasına bağlı. Kalbin huzuru sevgi; sevginin
kaynağı ise Allahu Tealâ’dır. Gerçek manada Yüce Rabbini tanıyan ve
seven kalbler öyle bir marifet ve kabiliyet kazanır ki, insanın bütün
bir varlığına şefkat, merhamet, sevgi ve adalet hakim olur. Artık o
vücutta ne ruhun hakkı yenir, ne de nefsin... Buna, dinimizde itidal yani denge denir.
Ehl-i dünya ise hep nefsi sevindirir, ruhu ihmal eder, kalbi inletir.
Dünyasını mamur eder ama ahiretini yıkar. Yalancı bir huzur ve neşe
içinde görünür. Devran döner, ömür biter, meclisler bozulur. Tam
lazım olan günde dostlar birbirine lanet eder. Bu, güzel bir geçim
değildir; olsa olsa evveli tatlı, sonu acı, kötü bir eğlencedir.
İnsanlarla güzel geçinmek için, karşımızdaki insanın iyi huylu, uslu ve
edebli birisi olması şart değildir. Güzel geçimli insan, karşısındaki
insanın durum ve tutumuna göre davranır; herkesle bir geçim yolunu
bulur. En yumuşak ve edebli insanla iyi geçindiği gibi; sert, acı
sözlü, kabasaba insanlarla da bir yolunu bulup iyi geçinmeyi başarır.
Karşı taraf anlamasa da o, Allah için bunun üstesinden gelir. Böylece
insanları idare etmenin, affetmenin ve onlara sabretmenin zevkini tadar. İyi Geçinmenin Yolları
Güzel geçimli olmanın yollarından biri, bir anlaşmazlık anında ilk
kusuru kendinde aramaktır. Bu tevazuyu gösteren kimse, karşısındakini
hemen suçlamaz; önce onu haklı, kendi nefsini kusurlu görmeye ve
ortadaki problemi bu şekilde halletmeye çalışır. Kibirli ve kendini
beğenmiş insan, hiç kimseyle bir problemi olmasa bile iç sıkıntısıyla
kıvranıp durur. O, dünyada en yalnız kimsedir. Ne meclislerde, ne de
gönüllerde yeri vardır! Güzel
geçinmenin esaslarından biri de, hakkına razı olmak, herkese hakkını
vermek ve kimseyi haksız yere incitmemektir. Burada önemli olan, kimin
neyi ne kadar hak ettiğidir. Bunun ölçüsünü insanlar belirleyemez ve
akıl gerçek manada hakkı tesbit edemez. İnsan aklı, gaflet, şehvet,
şöhret ve menfaat gibi perdelerle asli kabiliyetini kaybettiğinde,
bazen zulmü hak diye savunur; zalimi haklı gösterir, baş köşeye
oturtur. Akıl bu işte başarısız olunca, insanın nefsi hepten işi
karıştırır. Öyleyse en doğru ölçüyü ve hakkı, varlıkların sahibi bilir;
herkese hak ettiğini en güzel O verir. Hakları
en güzel şekilde koruyanlar, Cenab-ı Hakkı en iyi tanıyan ve O’ndan en
ileri derecede korkanlardır. Bunun için Hz. Rasulullah (A.S.)
Efendimiz, kendi tercihi ile Allah’a güzel kulluk yapayım derken,
ailesinin haklarını ihmal eden bir sahabisini şöyle uyarmıştı: “Senin
için bende bir örnek yok mu? Vallahi ben, sizin Allah’tan en çok korkan
ve O’nun çizdiği hudutları en iyi koruyan benim.” ( İbnu Hıbban,
Heysemi ). Başka bir rivayette Efendimiz (A.S.), aynı sahabiye şu uyarıyı yapmıştır: “Öyle
kendi bildiğin gibi geceleri ibadet, gündüzleri hep oruçla meşgul olma!
Allah’tan kork; ailenin sende hakkı vardır, bedeninin sende hakkı
vardır, misafirinin sende hakkı vardır. Öyleyse herkese hakkını ver.”
(Ahmed, Bezzar, ). Özellikle aile ile
güzel geçinmenin yolu, aileyi Allahu Teala’nın bir emaneti olarak
görmektir. Bu emaneti Efendimiz (A.S.) şöyle hatırlatıyor:
“Kadınlarınız hakkında Allah’tan korkun; onlarla güzel geçinin! Çünkü
siz onları Allah’ın emaneti olarak aldınız ve Allah’ın ismiyle onları
kendinize helal kıldınız. Bu durumda onların sizde, sizin de onlarda
hakkı vardır.” (Nesai) Güzel geçinmek
için akla değil, Allah’a güvenmek gerekir. Bu hususta Yüce Mevlâ’dan
sevgi ve sabır istemek lazımdır. Kalp ilahi destek ve muhabbetle
kuvvetlendikçe, kusurlu insanları kolay affeder, sıkıntılardan hemen
bunalmaz, intikam peşine düşmez. Geçimsizlik
belasına düşen bir müslüman günahlarına tevbe etmeli, sabırla ve
namazla Allahu Tealâ’dan yardım ve huzur istemelidir. Kalbi daralan
kimse, fakir ve yetimlere ikramda bulunmalı; ihtiyaç sahiplerini
sevindirmelidir. Allahu Tealâ ona bir rahatlık ve sukûnet verecektir

M.EMİN GÜL.

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31