Giriş yap
Üye Paneli
 Profiliniz Bilgiler Seçenekler İmza Avatar |
 SosyalArkadaş ve Tanınmamış Üye listesi Grup |
 Özel MesajGelen Kutusu ÖM Gönder |
 Gözlenmiş Konular |
Kimler hatta?
Toplam 39 kullanıcı online :: 0 Kayıtlı, 0 Gizli ve 39 Misafir :: 2 Arama motorlarıYok
Sitede bugüne kadar en çok 206 kişi 31.07.17 12:04 tarihinde online oldu.
En son konular
En bakılan konular
Istatistikler
Toplam 278 kayıtlı kullanıcımız varSon kaydolan kullanıcımız: CANAN CAN
Kullanıcılarımız toplam 14129 mesaj attılar bunda 6601 konu
Arama
akısı
Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
5 posters
.:. i R F @ N _ M E C L i S i .:. R @ H - i _ @ S K .:. :: (¯`·._.: KÜLTÜR SARAYI :._.·´¯) :: DENEME-MAKALE
1 sayfadaki 1 sayfası
Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
tarafından RıZa BeRKaN 27.05.10 17:50
Sustu kalem konuşmadı… Bin bir hicap, bin bir nedamet ve arla kızardı kalem; bozardı kalem… Nasıl konuşsun
kalem? Nerde o cüret ve şecaat; nerde o şevket ve keramet?...
Taş kesildi kalem… Kalemi tutan elden can çekildi, kurudu kalem…
Kaleme hükmeden yürek titredi; durdu kalem…
Hani ya işte, ne yapsındı kalem?
…
Evvelki gün aşka yelken açmış, bir nebze de yol almıştı gönül. Dün ise aşk
kulesine merdiven dayamış, basamak coşmuştu gönül.
Şimdi aşkın sadedinde can tarağa dayandı…
Zaman dondu kaldı, mekânı yeller aldı…
Aşkın yangını, her cana alev saldı…
İşte aşkın mezbahanesinde, can çekişmeliydi gönül.
Ama gönül mahcup ve ürkek, ölümle becayiştedir er meydanında…
Kalem kırık, gönül derbeder, can tarumardır aşk meydanında…
Keşke, canhıraş yangınlara göz kırpmadan, atlayıverebilseydi gönül…
Keşke dehşete bulansa; yaralar kaplasa; kanlara boyansaydı gönül…
O zaman anlar mıydı, her mekânın cennet olduğunu ve her anın vuslat olduğunu, aslında.
…
Aşkın deli narına, gözyaşları sağanak olur, Mümin mazlumhanelerde…
Aşk oduna yanmayı, göze almasa da can, yine de yanar firak ateşlerinde… Çünkü
suçludur, günahkârdır, sefildir can.
Vuslat tahtına yaklaşamaz; zira kirlidir, hordur, hakirdir can…
Sanırdım öznesi benim aşka dair her cümlenin…
Zarfıydı gönlüm, vuslatın her yüklemine…
Nedenler oysa hayat romanım, baştan sona firaktan mürekkep… Ve ayrılık, benim
lügatçemde her sözcüğün, nedendir karşılığı?
…
Tenhadayım… Yine tenhadayım… İsyankâr firardayım…
Efendisinden kaçan bir köleyim ve yanıyorum ırak zemherilerde…
Ben kimim, nerdeyim? Bu yabancılar da kim?
Neredesin ey İbrahim(as)’in duası?
Ben ateşsiz yanıyorum, niye?... Ve neden İbrahim(as)’i yakmaz ateş?...
Yoksa ateş de mi anladı; aşkımı sattığımı?
Sakın bana ateşin, aşk olduğunu söylemeyin!... Yanarım yoksa…
…
Ben körpe bir neferiyim bu çelebi aşk kervanının…
Çok fazla olmadı, kat ettiğim yol; ama asırların yükü var omzumda.
Ve ben kıtaların kirine bulandım, bu kadarcık ömrümde…
Çamur yedim, bataklık diplerinde… Kir yedim…
Hayat çürüttüm ve ayak sürüdüm mehtaplı bir gecede, aşk yollarında…
Bundandır işte, hüzün yüklü bir hamalım; çirkef asrının ahtapot kollarında…
…
Dizimde uyuttuğum Yakup (as) hala ağlar Yusuf (as)’una; ben en öksüz ninnilerle bağrımı paralarken.
Hayalimde hep vuslattır gezip duran ama, Zekeriya (as)’nın duasına bile sığmıyor günahlarım.
Ve değince isyanımın közüne, avuçları Meryem (as)’in; o mübarek elleri yanıyor… ben, hepten yanıyorum…
Ne ki ben, batık bir sandalım, Yunus (as)’un fırtınalı denizinde…
Ne ki ben, kayıp bir umudum, yarenler mağarasının kuytu köşelerinde…
Öyle ki ben, cürmünü dağlara yüklemiş; dağları da dağlara yüklemiş; onları da
belalı başına yüklemiş, sefil bir yolcuyum, dünya gezegeninde
Ne aşk tanıyor beni, ne de ben tanıttım kendimi, bir tanışma faslında, sevgiliye…
Öyle çaresizim işte, şehrin izbe sokaklarında…
Öyle umarsız, öyle aşksızım işte, firakın netameli sahillerinde…
“ben annemin rahmine düştüğüm günden beri”
Ne yanabiliyorum erkekçe aşkımın tandırında, ne de yangınsız yaşayabiliyorum sevdanın gülzarında…
Bilmem ki nasılım, niceyim ben, sevgilinin nazarında?...
İşte bu benim; kırık sazım, yanık avazımla, perişan; firakın ahu zarında…
…
Vuslat vermesen de ey yar; sebat ver bari!
Kırılmasın mazlumların artık, her bahar umutları.
Mihrabi secdelere koyduğum alnıma, hicabın izi düştü.
Bin ahla kanayan yüreğimi koydum tevbe fırınına.
Bir tevbelik nefes ver rabbim!
İçimdeki volkanı haykıracak bir ses ver!
Aşkında yanacak heves ver!
Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
Selamlar hürmetlerle…
Nurullah Gülsever
kalem? Nerde o cüret ve şecaat; nerde o şevket ve keramet?...
Taş kesildi kalem… Kalemi tutan elden can çekildi, kurudu kalem…
Kaleme hükmeden yürek titredi; durdu kalem…
Hani ya işte, ne yapsındı kalem?
…
Evvelki gün aşka yelken açmış, bir nebze de yol almıştı gönül. Dün ise aşk
kulesine merdiven dayamış, basamak coşmuştu gönül.
Şimdi aşkın sadedinde can tarağa dayandı…
Zaman dondu kaldı, mekânı yeller aldı…
Aşkın yangını, her cana alev saldı…
İşte aşkın mezbahanesinde, can çekişmeliydi gönül.
Ama gönül mahcup ve ürkek, ölümle becayiştedir er meydanında…
Kalem kırık, gönül derbeder, can tarumardır aşk meydanında…
Keşke, canhıraş yangınlara göz kırpmadan, atlayıverebilseydi gönül…
Keşke dehşete bulansa; yaralar kaplasa; kanlara boyansaydı gönül…
O zaman anlar mıydı, her mekânın cennet olduğunu ve her anın vuslat olduğunu, aslında.
…
Aşkın deli narına, gözyaşları sağanak olur, Mümin mazlumhanelerde…
Aşk oduna yanmayı, göze almasa da can, yine de yanar firak ateşlerinde… Çünkü
suçludur, günahkârdır, sefildir can.
Vuslat tahtına yaklaşamaz; zira kirlidir, hordur, hakirdir can…
Sanırdım öznesi benim aşka dair her cümlenin…
Zarfıydı gönlüm, vuslatın her yüklemine…
Nedenler oysa hayat romanım, baştan sona firaktan mürekkep… Ve ayrılık, benim
lügatçemde her sözcüğün, nedendir karşılığı?
…
Tenhadayım… Yine tenhadayım… İsyankâr firardayım…
Efendisinden kaçan bir köleyim ve yanıyorum ırak zemherilerde…
Ben kimim, nerdeyim? Bu yabancılar da kim?
Neredesin ey İbrahim(as)’in duası?
Ben ateşsiz yanıyorum, niye?... Ve neden İbrahim(as)’i yakmaz ateş?...
Yoksa ateş de mi anladı; aşkımı sattığımı?
Sakın bana ateşin, aşk olduğunu söylemeyin!... Yanarım yoksa…
…
Ben körpe bir neferiyim bu çelebi aşk kervanının…
Çok fazla olmadı, kat ettiğim yol; ama asırların yükü var omzumda.
Ve ben kıtaların kirine bulandım, bu kadarcık ömrümde…
Çamur yedim, bataklık diplerinde… Kir yedim…
Hayat çürüttüm ve ayak sürüdüm mehtaplı bir gecede, aşk yollarında…
Bundandır işte, hüzün yüklü bir hamalım; çirkef asrının ahtapot kollarında…
…
Dizimde uyuttuğum Yakup (as) hala ağlar Yusuf (as)’una; ben en öksüz ninnilerle bağrımı paralarken.
Hayalimde hep vuslattır gezip duran ama, Zekeriya (as)’nın duasına bile sığmıyor günahlarım.
Ve değince isyanımın közüne, avuçları Meryem (as)’in; o mübarek elleri yanıyor… ben, hepten yanıyorum…
Ne ki ben, batık bir sandalım, Yunus (as)’un fırtınalı denizinde…
Ne ki ben, kayıp bir umudum, yarenler mağarasının kuytu köşelerinde…
Öyle ki ben, cürmünü dağlara yüklemiş; dağları da dağlara yüklemiş; onları da
belalı başına yüklemiş, sefil bir yolcuyum, dünya gezegeninde
Ne aşk tanıyor beni, ne de ben tanıttım kendimi, bir tanışma faslında, sevgiliye…
Öyle çaresizim işte, şehrin izbe sokaklarında…
Öyle umarsız, öyle aşksızım işte, firakın netameli sahillerinde…
“ben annemin rahmine düştüğüm günden beri”
Ne yanabiliyorum erkekçe aşkımın tandırında, ne de yangınsız yaşayabiliyorum sevdanın gülzarında…
Bilmem ki nasılım, niceyim ben, sevgilinin nazarında?...
İşte bu benim; kırık sazım, yanık avazımla, perişan; firakın ahu zarında…
…
Vuslat vermesen de ey yar; sebat ver bari!
Kırılmasın mazlumların artık, her bahar umutları.
Mihrabi secdelere koyduğum alnıma, hicabın izi düştü.
Bin ahla kanayan yüreğimi koydum tevbe fırınına.
Bir tevbelik nefes ver rabbim!
İçimdeki volkanı haykıracak bir ses ver!
Aşkında yanacak heves ver!
Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
Selamlar hürmetlerle…
Nurullah Gülsever
RıZa BeRKaN- KuRuCu / YöNeTiCi
Geri: Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
tarafından azra 28.05.10 8:22
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Vuslat vermesen de ey yar; sebat ver bari!
Kırılmasın mazlumların artık, her bahar umutları.
Mihrabi secdelere koyduğum alnıma, hicabın izi düştü.
Bin ahla kanayan yüreğimi koydum tevbe fırınına.
Bir tevbelik nefes ver rabbim!
İçimdeki volkanı haykıracak bir ses ver!
Aşkında yanacak heves ver!
Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Amin,Amin yüzlece amin.....çok güzel bir paylaşım sunmuşsunuz, [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] .inşaallah....
Vuslat vermesen de ey yar; sebat ver bari!
Kırılmasın mazlumların artık, her bahar umutları.
Mihrabi secdelere koyduğum alnıma, hicabın izi düştü.
Bin ahla kanayan yüreğimi koydum tevbe fırınına.
Bir tevbelik nefes ver rabbim!
İçimdeki volkanı haykıracak bir ses ver!
Aşkında yanacak heves ver!
Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Amin,Amin yüzlece amin.....çok güzel bir paylaşım sunmuşsunuz, [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] .inşaallah....
azra- ÖZEL ÜYEMİZ
Geri: Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
tarafından RüveYde 31.05.10 14:48
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Amin amin amin....Çok güzel satırlar kalbe dokundu.Emeğine bereket versin Mevla'm.
Amin amin amin....Çok güzel satırlar kalbe dokundu.Emeğine bereket versin Mevla'm.
RüveYde- KuRuCu / YöNeTiCi
Geri: Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
tarafından &AHİRZAMAN& 05.08.10 22:39
Aşkın deli narına, gözyaşları sağanak olur, Mümin mazlumhanelerde…
Aşk oduna yanmayı, göze almasa da can, yine de yanar firak ateşlerinde…
------------------------------------------------------------
Ne yanabiliyorum erkekçe aşkımın tandırında, ne de yangınsız yaşayabiliyorum sevdanın gülzarında…
Bilmem ki nasılım, niceyim ben, sevgilinin nazarında?...
İşte bu benim; kırık sazım, yanık avazımla, perişan; firakın ahu zarında…
---------------------------------------------------------------
Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
Paylaştığınız için rabbim razı olsun...
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
&AHİRZAMAN&- AKTİF ÜYEMİZ
Geri: Her vuslatın mekânı, âşıkların son durağı, neşvedar bir Firdevs ver!
tarafından Bi_iznillah 05.08.10 22:44
Bin ahla kanayan yüreğimi koydum tevbe fırınına.
Bir tevbelik nefes ver rabbim!
amin amin binlerce kez amin....
çok güzeldi...
yüceler yücesi rabbim razı olsun...
MAESSELAME...
Bir tevbelik nefes ver rabbim!
amin amin binlerce kez amin....
çok güzeldi...
yüceler yücesi rabbim razı olsun...
MAESSELAME...
Bi_iznillah- SADIK ÜYEMİZ
.:. i R F @ N _ M E C L i S i .:. R @ H - i _ @ S K .:. :: (¯`·._.: KÜLTÜR SARAYI :._.·´¯) :: DENEME-MAKALE
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
» Namazı terk eden adam dinini bitirmiştir!
» Muhammed sen canımın cananısın Muhammed sen gözümün ışığısın Muhammed
» ÇAĞIMIZIN HASTALIĞI : ACELECİLİK …!!!
» i M a N i L e G ö N D e R B i Z i
» Hazreti Ömer'den (r.a) birbirinden kıymetli 18 nasihat...
» EN BÜYÜK KABADAYI'LIK EFENDİLİK'TİR
» Hep yolcuyuz böyle gelir gideriz. Dünya senin vatanın mı yurdun mu?
» Sadece Kur’an Yeter mi ? KUR'AN YETER DİYENLERE
» İNCEDEN İNCEYE GİYDİRİYORLAR SİZE MÜSLÜMANLAR
» Recep Tayyip Erdoğan EVET O bir #DünyaLideri
» Zordur kurban zordur, ayrılık zordur...
» Allah ve Rasulü için göz yaşı dökenlere selâm olsun.
» 2 MiLYaR TaKiPÇiSi VaR
» Ne NeDiR?
» ÖĞÜT VEREN AYETLER
» Faizcileri deşifre edeceğiz.. Takip edeceğiz..
» ANLAMSIZLIK HASTALIĞI: ANoMİ ‼
» Mustafa Özcan Güneşdoğdu Rabbim Sana Sığınırım
» Zengin Tüccar ve 4 eşi hikayesi.