Özle ki bulduğunda gerçekten bulmuş olasın..

tarafından **RıZa BeRKaN** 10.02.10 8:09

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Ele geçen şeyin tadı, tuzu, değeri oraya varmak için çekilen yol zahmeti
kadardır. Çölün tozunu yutmayan, dilini dudağını çöl güneşinde çatlatmayan Zemzemin lezzetini bilemez, ömür boyu hayalini kurmayan Kabenin kadrini tartamaz. O halde önce yan ki su seni kandırsın, açık ki ekmek damağında bir lezzet bıraksın. Özle ki bulduğunda gerçekten bulmuş olasın..

HZ MEVLANA

tarafından **belinay** 11.02.10 20:51

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

“İçinde sıkıntı görünce onun çâresine bak; çünkü dalların hepsi kökten biter.
İçinde genişlik, ferahlık görünce ona su ver.
Kalb ferahlığının verdiği meyvayı da, dostlara ve ahbaplara sun.”
Hz. Mevlânâ

tarafından **belinay** 13.02.10 21:26

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi.
Ağladım.

Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim.

Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla...
Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim...

İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu...
Sonra da her insanin içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.

Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi...
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu,
sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim.

İnsan tenini öğrendim.
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu.. .
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.

Evreni öğrendim.
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim.
Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim.

Ekmeği öğrendim.
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini.
Sonra da ekmeği hakça üleşmenin, bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim.

Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra...
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana...

Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi...
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...

Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yasta...
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da asil yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine vardım.

Düşünmeyi öğrendim.
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim.
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim.

Namusun önemini öğrendim evde...
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu;
gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.

Gerçeği öğrendim bir gün...
Ve gerçeğin acı olduğunu...
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da “lezzet” kattığını öğrendim.

Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.

Ben dostlarımı ne kalbimle, nede aklımla severim.
Olur ya...
Kalp durur...
Akıl unutur...
Ben dostlarımı, ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur...

(( MEVLANA ))

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

tarafından **belinay** 21.02.10 19:45

Akşam namazı vaktinde herkes mumunu yakar, sofrasını kurar; bense sevgilinin
hayâline dalar, gamlara batar; ağlayıp feryat etmeye koyulurum.
Gözyaşıyla abdest aldığımdan namazım da ateşli olur.
Bir ezan sesi geldi mi, mescidimin kapısını yakar yandırır.
Hak kapısını nasıl çalayım?
Ne el kaldı ne gönül!
Ey Mevlâm, eli... de sen aldın, gönlü de sen; bari bir aman ver bana!
And olsun Allah’a ki namazımı kılarım; ama rükû tamamlandı mı, imam kim haberim bile olmaz.

Mevlana Celaleddin Rumi

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Özle ki bulduğunda gerçekten bulmuş olasın..

Özle ki bulduğunda gerçekten bulmuş olasın..

Geri: Özle ki bulduğunda gerçekten bulmuş olasın..

Geri: Özle ki bulduğunda gerçekten bulmuş olasın..

Geri: Özle ki bulduğunda gerçekten bulmuş olasın..