KUR'AN VE İSTİKAMET

tarafından Berzah 19.03.10 8:10

Kur’an ve İstikamet

Bizim itikadımızda haşrin ve kabir sualinin mühim bir yeri vardır. Kur’an-ı Kerimin beyanları ve Peygamber Efendimizin hadis-i şerifleriyle, ölümden sonra bir dirilişin olacağı ve insanların dünyada yapıp-ettikleri her şeyden hesaba çekileceği sabittir. Biz değişik vesilelerle müstakbeldeki bu mutlak hadiseyi hatırlar ve düşünürüz. Kimimiz ciddiyetle meseleden alması gereken dersi almaya, gelmesi muhakkak olan o günün şiddetini şimdiden duyup ‘çocukları ihtiyara dönüştüren gün’ün şiddetini hafifletmeye çalışır, kimimiz bir iki iç çekme ve hayıflanma ile bir kaç dakikalığına vicdanını rahatlatır, kimimiz de maalesef gaflet yorganını bir kat daha kalınlaştırır ve hakeza..

Kıyamet gününün kendisi ve haşr u neşr, hesaba çekilme inancımızın altı temel esasından biridir. İcmali hakikatı ile vaki olacağı kat’i olan kabir ve mahşerdeki ‘sual’ hakikatinin asıl mahiyetlerini ve ayrıntılarını tamamen bilemesek bile böyle bir gün muhakkak ve mukadder. Bir gün İsrafil aleyhisselamın sûra üfüreceği ve hepimizin bir istikamete istesek de istemesek de sevkolunacağımız bir gerçek. Adalet terazisinin kurulacağı o günün zor bir gün olacağı da, bizi hiç terlemediğimiz kadar terleteceği de, simsiyah saçlarımızın bembeyaz kesileceği de, ne kendimizin ne de başkalarının üryanlığının farkında olmayacağımız da, dünyada belki herşeyden çok sevdiğimiz annemizi-babamızı, evlad u iyalimizi, eşimizi-akrabamızı tanımayacağımız da, hatta onlardan kaçacak yer arayacağımız da ve utancımızdan yüzlerimizin kapkara kesileceği de muhakkak. Ne yazık o gününü tâ bu günden dar edenlere ki insanlar yaptıklarının cezası olarak veya dünyadaki darlıklarının karşılığı olarak daracık bir mekana atıldıklarında ‘helak’ olup gitmeyi imdada çağıracaklar da onlara bir değil pek çok defa helak olmayı yardıma çağırın denecek.

Bu tarafta seçeceği arkadaşı bilememiş olanlar yarın sırların ortaya saçıldığı, Allahın gücü ve kudreti karşısında ellerin ve ayakların tutmaz olduğu o günde bu günün yanlış arkadaşlık ve yoldaşlıkları başımızı çok ağrıtacak, dizimizi dövdürecek, keşke!, keşke! dedirecek, karşılaşamayası o bedbahtla arkadaş olmasaydım diyecek. ‘Bana gelen o Zikr’i, -yani ister Peygamberlerin va’z u nasihatı olsun, ister Allah celle celaluhûyu zikretmek olsun ve isterse Kur’an-ı Kerimin kendisi olsun- o Zikr’i unutturdu diyecek. Yönünü, istikametini ve gönlünü başka tarafa çevirdiğinden, O’nu anlamaktan ve emirlerini, tavsiyelerini seve seve yerine getirmekten alıkoyduğundan yakınacak, ve kendisinin, inandığı Peygamberinin ve onun yolunda gidenlerin maiyyetinde kalmasına ve Zikr’i onların anladığı gibi anlamasına mani olunduğuna dövünüp nedametten ellerini ısıracak.

“Nereye gidiyorsunuz? Bilin ki, o başka değil, bütün alemlere gelmiş -halis- bir Zikr’dir, içinizden müstakim olmayı dileyenleriniz için.’ “Bilin ki, o başka değil, bütün alemlere gelmiş -halis- bir Zikr’dir, bileceksiniz yakında getirdiği haberin doğruluğunu.”
Kur’anı Kerime inanan çoktur ama bütün mesele Ona inanılması gerektiği gibi inanmaktır. Onu Allah Rasulünün anladığı gibi anlamak ve Onun açtığı yolda, Onun rehberliğinde yürümek. Bu da teslimiyet demektir. Teslim olmak iz’an ve gönül rahatlığıyla ne diyorsa kabullenme ve onun müdafii olmadır. Başka düşüncelerin tesiri altında şekillenmek değil, ‘Kur’an okuyan mümin’in her şeyinde Kurani koku olmasıdır. Selefi Salihin hep bu Kur’an yolunu tutturmaya çalışmış, önce ölçülerini Kur’anın kendisinden öğrenmiş, sonra da her şeyi o ölçüyle tartmışlardır. İşte müstakim yol bu yoldur. Bizi ahirette utandıracak, pişmanlıktan döğündürecek ‘dünya’ yoldaşlarının değil.

Bir kaç küçük misalde Kur’anı dinleme ve haşa Onu kullanmaya veya bir şekilde kendi hevasına uygun konuşturma arasındaki fark açıkça görülebilir. Kur’anı Kerim Allah yolunda infakı Allah’a borç vermekle o hayırda bulunanları Allah celle celaluhu ile doğrudan muamele de bulunuyormuş gibi gösterip onları şereflendirirken bir grup, buna Kur’anı anlama derdi olmayanların keyfilikleri de diyebiliriz, bu ifadeyi çarpık anlayışlarıyla çarpıtarak haşa Allahın onlara muhtaçlığı gibi bir dalalete giriyorlar. Bir samimi mümin Ebu’d-Dahdah hazretleri ise, ki Allah Rasulünün ashabındandır ve Onun yolunda gitmektedir, şöyle der: “Allah ne Kerim ki, bize verdiği şeyi bizden borç istiyor.” Ve hurmalığını Allah yolunda gönül huzuru ile veren bu kutlu insanın cenazesine iştirak eden Rasulullah “Onun için Cennette ne salkım salkım hurmalar var!” müjdesini vermişlerdir. Abdullah İbn-i Ömer Hazretleri “sevdiğiniz şeylerden infak etmedikçe gerçek iyiliğe eremezsiniz” ayeti karşısında çok çok infakta bulunduğu gibi hep sevdiği şeyleri infak etmiştir. Bunların arasında Tabiinin büyük hadis alimlerinden olacak olan İmam Nafi hazretlerinin annesi, çok sevdiği Mercanenin azad edilmesi de vardır.

Onlar daima Kur’ana tabi olmuşlar ve ‘zaman’ da onlara tabi olmuştur. Taklit eden olmaktan taklid olunan, sözü dinlenen bir karakter ve haysiyet sahibi olmaya giden yolun kısaca tarifi.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30