RABBİM GERÇEK MANADA SEVDİN

tarafından **belinay** 15.09.10 21:08

Rabbimgerçek manada beni sen sevdin... Niceleri isesever gibi göründü... Amadaima, kendilerini sevdiler... Çünküâcizdiler, fâniydiler...Kendilerine bile yetemediler ki, banayetseler... HepsiSana borçluydu varlığını.Hepsinin bir canı vardı... Ve onlar, kendicanları yanmadıkça,anlayamadılar acıyı... Anlayanlar da zaten,kendilerince bir mânâçıkardı... Sen varsın hakkıyla bilenbeni... Her şeyimle bilen, herşeyimle seven, bir tek Sen... Sevdiğinibiliyorum, zira sevmemişolsaydın, o kadar kendinle meşgul etmezdinbeni. Sevmemiş olsaydın,aratmazdın böylesi... Sen sevmemişolsaydın, sevebilir miydim ki Seni?Sen canımın Cânânı... Sen'insevginde vefâyı idrak ettim ben... O eşsizvefâna, karşılık vermektenâciz oldum her zaman... Seni, Senin benisevdiğin gibi sevmektenâcizim... Zira Sen yaratansın, ya ben? Ben, kulolmayı bilebeceremeyen... Yalnızca Sendeydi tatmin... Sadece Sende. BirSenyettin bana... Kimselerle yetinemedim... Acı çekmeyi sever oldumSeninizninle. Dertlerin içinde gizlenmiş nice derman buldum...Sevdirdiğincesevdim Seni... Buldurduğunca buldum... Bir Sen varsın Bâkîolan...Geride ne varsa fâni... Bütün varlıkların hepsi fâni... Kimigüzel,kimi çirkin, kimi vasat, ama işte her biri fâni... Dallardakiçiçekler,göklerdeki bulutlar, çöller, pınarlar hep fâni... Seraplar vegölgelerfâni... Çöllerde kalmayı sevdim Seninle...Yalnızdım,kalabalıklar içinde... Her şeyde Senin sanatını görmeyisevdim ben...Herkeste Senden bir tecelli bulmayı sevdim... Yıldızlardanûrunu,güneşte nârını, ateşte hârını bulmayı sevdim. Hiçbir şeyemuhtaçolmayışını sevdim ben. Azîz oluşunu, Kâdir-i mutlak oluşunusevdim.Settâr oluşunu sevdim. Öylesine güzel bir sırdaştın ki Sen,kimselerebir sırrımı vermedin. Günahıma rağmen yücelttin beni. Şerefikramettin. Ekrem-ül ekremînsin... Kulunu sevmeni sevdim. Ey Rabbim!Benunuttum, unutmadın. Ben, adını anmadım, yine de bırakmadın.Yüceleryücesi aşkına karşılık vermek varken, Seni bırakıpbaşkalarınayandım... Yine de vazgeçmedin benden. Sevdin beni, oysa,benSana kul bile olamadım. Nankörlük ettim. Yine denimetleriniesirgemedin. Şikayet eden, sızlanan, dert yanan hep benoldum. Sen,sabrettin. Sen sevdin beni... Bense vefâsız bir sevgiliydim.Kıymetinibilemedim. Şimdi, cemâlinin hasretiyle yanıyorum. VeSeninmuhabbetin fâni hazları benden yok etti. O kadar ki, güneşinkavurucusıcağında da, serinleten rüzgarda da, Senin hasretin içindeyim.Seninsadece sanatını seyretmek yetmiyor artık! Şahdamarımdan dahayakınolmanı sevdim. Ama bu bile yetmedi bana. Korkuyorum perdelerarkasındakalmaktan. Korkuyorum, başkalarına görünüp de beni mahrumkoymandan.Cemâlin... Tüm derdim bu ey Rabbim! Cemâlin tüm derdim bu eyRabbim. DayanamamMevlâm! Ne olur Sensiz bırakma beni! Biliyorum ki, neyaparsam yapayım,cemâlini hak edecek bir sermaye biriktiremem. Seni hakedecek gücüm yokbenim. Seni hak edecek amelim yok. Hiçbir şeyim yok eyen Güzel! Ellerimbomboş. Üstelik günah kirleriyle lekeliyim. BembeyazgelemiyorumSana... Yarattığın gibi tertemiz değilim. Dünya kirlettibeni, nefsimaldattı. Şeytana kandım. Müflisim. Vallahi hiçbir şeyimyok! Duyduğumiştiyakın sebebi, yine Sensin. Sensin her yanımda...Sensin varlığım...Zenginliğim Sensin... Tüm sefilliğime rağmen yine deSeni isteyişim,sırlarındandır. Bilmiyorum, bilen Sensin. Ve eğer,murâdıma, maksûduma,matlûbuma, yani Sana, yani Senin Cemalinekavuşursam bir gün, bu dasadece Senin merhametin. Sermayem yok Sevgili!Tüm sermayem,rahmetin... Lokmanın bile derman olamayacağı derdimin,dermanısın Sen!Yârsın! Cansın! Şifâsın! Lokmanda değil ey Yâr, Sendedirbenim devâm!Sana kavuşmadıkça, huzur da bana haram! Sermayem rahmetin,ilâcımCemâlindir, vesselâm! Hiçbir şey yoktu, yalnız Sen vardın.Hiçbirşey yoktu, aşkın vardı. Aşkını izhâr ettin, yarattın bizi.Muhabbetettin, yarattın beni… Vahdaniyetinin tecellîsiyle bütünkalplere birkatre aşk iksiri serptin. Ehadiyetinin tecellisiyle bütünkalpler Sanaâşık… Bildim, seven sendin beni!.. Bütünvarlıklarda yansıyan güneşgibi, sevgisiyle saran Sendin beni… Anneminmerhamet yüklü sesi,yüreğini yüreğimin üstüne koyan dostun merhabası,başımı okşayanPeygamber eli, hâtırasıyla hüznümü alan sevgilininsohbeti… bildim hepSendendi. Sevdin, sonra kopmaz bir zincirlekendine çektin. Zincirin herbir halkası, Senden tecellîlerdi. Aşkınaâşık olduğum Mecnûn “Sen”din.Aynalarda seyrettiğim Yûsuf, “Sen”!.. Sonsuzsiyah güller, lâcivertakşamların iğde kokusu, hüzün yüklü sonbahar,yağmurun toprağa dokunuşu,bir gül renginde eriyen akşamlar, Dost'unyüzü, sevdiğim ne varsa, hep“Sen”dendi. “Tecellî, tecellî edeni gösterir.” Hazret-i Mevlânâ Sûretlerde nihân olan Sevgili, eySevgili!.. Yetimler Yetîmi'ne«vedduhâ» sırrıyla tecellîederken, O'nu tek olana, “bir olan”açekiyordun. Başka bütün kapılarıkapatırken, hep açık olan kapınaçağırıyordun. Bildim, kalbimdeki herbir muhabbet tecellisiyle beni dekendine çekiyorsun. Çekiyorsun vebırakıyorsun. Bırakıyorsun ki,kanayayım; zayıf yanlarımı tanıyayım.Seni bulayım. Sonra yineçekiyorsun. Bu, hüzünlü bir şehrâyîn.Bu, bitimsiz bir med-cezir. Bu,içimdeki Mûsâ'yla Firavun savaşı; sulhüyok!.. Sevgili, enSevgili!..[b]Sûretlerden geçerek, Sana erdir beni!.. Merhametinlearındır, kalbimi...

*ALINTI*

tarafından EhliDava 20.10.10 9:57

Es-Selamu Aleyküm Ve Rahmetullahi Ve Beraketuhu Ve Mağfiretuhu Ebeden ve Daimen İnşaAllah...
Evet ...Böyle Güzel Bir Paylaşımda Bulunduğunuz İçin Teşekkür Ederiz..
Paylaşımlarınızın Devamını Dileriz...

Lokmanda değil ey Yâr, Sendedirbenim devâm!Sana kavuşmadıkça, huzur da bana haram! Sermayem rahmetin,ilâcımCemâlindir, vesselâm! Hiçbir şey yoktu, yalnız Sen vardın.Hiçbirşey yoktu, aşkın vardı. Aşkını izhâr ettin, yarattın bizi.Muhabbetettin, yarattın beni… Vahdaniyetinin tecellîsiyle bütünkalplere birkatre aşk iksiri serptin. Ehadiyetinin tecellisiyle bütünkalpler Sanaâşık… Bildim, seven sendin beni!..
Saygı Ve Sevgiyle...

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

RABBİM GERÇEK MANADA SEVDİN

RABBİM GERÇEK MANADA SEVDİN

Geri: RABBİM GERÇEK MANADA SEVDİN