MECNUN DEĞİLSEN SUS !

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Göğe
asılı bıraktığın bu sağanak nice gönül tarlalarından “hu”
filizlendirdi. Kainat vecde durdu. ve... Dünya elif’le dönüyor,
yürekler elif’e dönüyor. Aşk vesile...
Dünyaya alıştım
alışalı,denizi çakıl taşlarından tanıdım. İçimde ney seslerini
büyüttüm. Belli ki yine bu ıssız limanda fırtına kopacaktı. Bir
muammalı vakitti oysa ki yalnızlıklar. Aşkın tarifini sordum göçmen
kuşlara. Dediler; “göç”... dediler; “yanmaktır yaklaştıkça”... onun
kaynağından tadan divanedir, sonra...
Sonra bir şair kesti yolumu...
“en yüce bir düştür benim aşkım. Görmeye değmez ki küçük düşleri” dedi
ve ekledi: “Mecnun değilsen sus!”
Bense güneşlerin kol gezdiği
ufuklar hayal ederdim alkımlı dünyamda, aşka dair... düşlerim en kudsi
duygularla bezenmişti oysa. Meğer küçük düşlerle avunmuşum...
Muhayyel
sevdalar bürüyor yüreğimin pencerelerini. Her biri tül, her biri hür.
Hiç dokunulmamış, hiç yaşanmamış. Hikayelerine hayal meyal tanıklık
ettiğim...
Dünyanın perdesini şöyle bir aralayınca, aşka dair bir
çok şeyin öylesine ortalığa savrulmuş olduğunu hissettim ki;
tanınmayacak haldeydi. Kadın olmuştu, para, makam, nefis, hırs,
menfaat, sömürü olmuştu. O kutsalı aralarından arındırmak öylesine
zordu. Kalan son sevgi sözlerini topladım avucuma, doldurmuyor bile.
Dilden çıkıp ancak kulluğa kadar varabiliyordu, yüreğe değil.
Aşka
belki bir adım belki asırlar vardı ama, sevgiyi diri tutmaktı,
yaşatabilmekti esas olan. Celal-i Didar’a yar olabilmekti benim en
gerçek düşüm. Sen ezeli ve ebedi, arzsız ve arşsız, cennet ve
cehennemsiz, öylesine bir sevdasın ki diyebilmekti... Mevlana’ca bir
tavır koyabilmekti. Naz makamına ulaşmayı gönül hedefinin tam ortasına
yerleştirebilmekti. Ruhum firdevslere kayarken, dünyanın sahte makyajı
bulaşıyor yüzüme. Her renk bir adım daha ulaşılmaz kılıyor seni.
Ey
ulaşılmaz matlubum! Hırçın dalgalar Kahhar ismini vuruyor dünya
sahiline. Güller cemal isminle raksa başlıyor bir seher, kuşlar nur
ismini zikrediyor bir şafak kızıllığında.
Bense vedud coğrafyanda,
seven şahsında talibi oynamaktayım. Bende mecnundan füsun aşıklık
istidadı var, aşık-ı sadık benim, mecnunun ancak adı var, diyebilme
cüretkarlığına koşmaktayım. Belki sadece içimdeki boşlukta çırpınıp
durmaktayım. Ey Rabbim! Sana ulaşamamak, kum fırtınasında çölde
sağanaklara, aşık olmaktır! Dünya O’nunla dönüyor, yürekler O’na
dönüyor…

*alıntı*