Gel Ey Muhammed

tarafından Kardelen K... 09.07.10 21:29

Seccaden kumlardı…
Devirlerden diyarlardan
Gelip göklerde
buluşan
Ezanların vardı!

Mescit mü’min minber mü’min…
Taşardı
kubbelerden Tekbîr
Dolardı kubbelere “âmin!”
Ve mübarek geceler
dualarımız
Geri gelmeyen dualardı…
Geceler ki pırıl pırıl
Kandillerin
yanardı.
Kapına gelenler yâ Muhammed
-Uzaktan yakından-
Mü’min
döndüler kapından!
Besmele ekmeğimizin bereketiydi
İki dünyada aziz
ümmet;
Muhammed ümmetiydi.
Konsun –yine- pervazlara güvercinler
“Hû
hû”lara karışsın âminler…
Mübarek akşamdır;
Gelin ey Fâtihalar
Yâsinler!
Şimdi seni ananlar
Anıyor ağlar gibi…
Ey yetimler yetimi

Ey garipler garibi;
Düşkünlerin kanadıydın
Yoksulların
sahibi…
Nerde kaldın ey Resûl
Nerde kaldın ey Nebi?
Günler ne günlerdi
yâ Muhammed
Çağlar ne çağlardı:
Daha dünyaya gelmeden
Mü’minlerin
vardı…
Ve bir gün ki gaflet
Çöller kadardı
Halîme’nin
kucağında
Abdullah’ın yetimi
Âmine’nin emaneti ağlardı.
Hatice’nin
goncası
Aişe’nin gülüydün.
Ümmetinin gözbebeği
Göklerin
resûlüydün…
Elçi geldin elçiler gönderdin…
Ruhunu Allah’a
Elini
ümmetine verdin.
Beşiğin yurdun yuvan
Mekke’de bunalırsan
Medine’ye
göçerdin.
Biz bu dünyadan nereye
Göçelim yâ Muhammed?
Yeryüzünde riyâ
inkâr hıyanet
Altın devrini yaşıyor…
Diller sayfalar satırlar
“Ebu
Leheb öldü” diyorlar.
Ebû Leheb ölmedi yâ Muhammed
Ebû Cehil kıt’alar
dolaşıyor!
Neler duydu şu dünyada
Mevlidine hayran kulaklarımız;
Ne
adlar ezberledi ey Nebî
Adına alışkın dudaklarımız!
Artık yolunu
bilmiyor;
Artık yolunu unuttu
Ayaklarımız!
Kâbe’ne
siyahlar
Yakışmamıştır yâ Muhammed
Bugünkü kadar!
Hased gururla
savaşta;
Gurur Kafdağı’nda derebeyi…
Onu da yaralarlar kanadından

Gelse bir şefkat meleği…
İyiliğin türbesine
Türbedâr oldu
iyi.
Vicdanlar sakat
Çıkmadan yarına
İyilikler getir güzellikler
getir
Âdem oğullarına!
Şu gördüğün duvarlar ki
Kimi Tâif’tir kimi
Hayber’dir…
Fethedemedik yâ Muhammed
Senelerdir.
Ne doğruluk ne
doğru;
Ne iyilik ne iyi…
Bahçende en güzel dal
Unuttu yemiş
vermeyi…
Günahın kursağında
Haramların peteği!
Bayram yaptı
yapanlar;
Semâve’yi boşaltıp
Sâve’yi dolduranlar…
Atını hendeklerden
-bir atlayışta-
Aşırdı aşıranlar…
Ağlasın Yesrib
Ağlasın
Selman’lar!
Gözleri perdeleyen toprak
Yüzlere serptiğin topraktı…
Yere
dökülmeyecekti ey Nebî
Yabanların gözünde kalacaktı!
Konsun -yine-
pervazlara güvercinler
“Hû hû”lara karışsın âminler…
Mübarek
akşamdır;
Gelin ey Fâtihalar Yâsinler!
Ne oldu ey bulut
Gölgelediğin
başlar?
Hatırında mı ey yol
Bir aziz yolcuyla
Aşarak dağlar taşlar

Kafile kafile kervan kervan
Şimale giden yoldaşlar!
Uçsuz bucaksız
çöllerde
Yine izler gelenlerin
Yollar gideceklerindir.
Şu tekbir
getiren mağara
Örümceklerin değil;
Peygamberlerindir
meleklerindir…
Örümcek ne havada
Ne suda ne yerdeydi;
Hakkı
göremeyen
Gözlerdeydi!
Şu kuytu cinlerin mi;
Perilerin yurdu mu?
Şu
yuva -ki bilinmez-
Kuşları Hüdhüd müdür güvercin mi kumru mu?
Kuşlarını
bir sabah
Medine’ye uçurdu mu?
Ey Abvâ’da yatan ölü
Bahçende açtı
dünyanın
En güzel gülü;
Hâtıran uyusun çöllerin
Ilık kumlarıyla
örtülü!
Dinleyene hâlâ
Çöller ses verir;
“Yaleyl!” susar
Uğultular
gelir.
Mersiye okur Uhud
Kaside söyler Bedir.
Sen de bir hac günü

Başta Muhammed yanında Ebû Bekir;
Gidenlerin yüz bin olup
dönüşünü
Destan yap ey şehir!
Ebû Bekir’de nûr Osman’da nûrlar…
Kureyş
uluları karşılarında
Meydan okuyan bir Ömer bulurlar;
Ali’nin önünde
kapılar açılır
Ali’nin önünde eğilir surlar
Bedir’de Uhud’da
Hayber’de
Hakk’ın yiğitleri şehîd olurlar…
Bir mutlu günde ki ölüm
tatlıydı
Yerde kalmazdı ruh… kanatlıydı.
Konsun –yine- pervazlara
güvercinler
“Hû hû”lara karışsın âminler.
Mübarek akşamdır;
Gelin ey
Fâtihalar Yâsinler!
Vicdanlar sakat çıkmadan
Yâ Muhammed
yarına;
İyiliklerle gel güzelliklerle gel
Âdem oğullarına!
Yüreklerden
taşsın
Yine imanlar!
Itrî bestelesin Tekbîr’ini;
Evliyâ okusun
Kur’ân’lar!
Ve Kur’ân-ı göz nûruyla çoğaltsın
Kayışzâde
Osman’lar
Na’tını Galip yazsın
Mevlid’ini Süleyman’lar!
Sütunları
kemerleri kubbeleriyle
Geri gelsin Sinan’lar!
Çarpılsın hakikat
niyetine
Cenaze namazı kıldıranlar!
Gel ey Muhammed bahardır…
Dudaklar
ardında saklı
Âminlerimiz vardır…
Hacdan döner gibi gel;
Mi’râc’dan
iner gibi gel;
Bekliyoruz yıllardır!
Bulutlar kanat rüzgâr kanat;
Hızır
kanad Cibril kanad;
Nisan kanad bahar kanad;
Âyetlerini ezber
bilen
Yapraklar kanad…
Açılsın göklerin kapıları
Açılsın perdeler kat
kat!
Çöllere dökülsün yıldızlar;
Dizilsin yollarına
Yetimler
günahsızlar!
Çöl gecelerinden yanık
Türküler yapan kızlar
Sancağını
saçlarıyla dokusun;
Bilâl-i Habeşî sustuysa
Ezânlarını Dâvûd
okusun!
Konsun –yine- pervazlara güvercinler
“Hû hû”lara karışsın
âminler…
Mübarek akşamdır;
Gelin ey Fâtihalar Yâsinler!

Arif Nihat
Asya

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30