Nİsan’ın EyLüLe Aşkı

tarafından EyLüL 08.07.10 16:10

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Nisan?n bir derdi vard?r. O,Eylüle s?r?ls?klam a??kt?r ve i?i gücü sonbahar?n nazl? k?z?n? dü?ünmektir. O savruklu?u, karars?zl??? da bu yüzdendir. Eylülle nisan aras?nda gizli bir a?k sürüp gitmektedir. Bütün dertleri birbirlerine kavu?makt?r; ama bunun olmayaca?? bellidir. Ne yapar nisan? Tabiat?n c?v?l c?v?l canlan???, insanlar?n, yüreklerinde bir k?p?rt?yla yollara dökülü?ü, çevrenin insan? deli edercesine güzelli?e bürünü?ü hep onunla gelmiyor mu? O da insanlar?n içine ya?ama sevinci doldurur, çevreye bakma, yeniden dirili?i görme yetene?i verir gözlere. Sonra bitkilere can suyu yürür, a?açlar durur. Çiçekler rengini ondan al?r. ?nsana, a?aca, çiçe?e ve da?lardan kopup ?rmaklara akan kar sular?na gizliden gizliye a?k?n? i?ler nisan. Haydi, der. al?n benim sevdam? eylüle götürün. Ve sab?rs?z bir bekleyi?e koyulur sonra…

Dünya kuruldu kurulal? böyledir bu. Yaz gelince yapraklar kavrulmas?n, insanlar?n yüreklerindeki sevinç eksilmesin diye dua eder nisan. Çünkü sevdas?n? ta??yan yaln?z onlard?r. Sonra eylül gelir. ?nsan, a?aç, çiçek ve su emaneti teslim ederler sahibine. ??te eylülün bütün ?a?k?nl??? bundand?r. ?nsana bir naiflik üfleyi?i, ne?eli ya?murlarla geli?i, caddeleri, ba? ve bahçeleri belki okullar? c?v?l c?v?l dolduru?u bundand?r. Ama olan a?açlara olur. Onlar nisan?n? sevdas?n? getirip teslim etmenin yorgunlu?uyla yapraklar?n? b?rak?verir rüzgarlara.

Peki, eylül ne yapar bundan sonra? Bütün bu olanlar; güne?in bir aç?p kaybolu?u, bu kesik kesik ya?murlar, hep a?k?n dizlerde derman b?rakmay???ndand?r. Önde zorlu bir k?? ve tam alt? ay vard?r. Sevgiliye ula?man?n bir yolu olmal?d?r. Eylül de ayn? yolu seçer. Der ki insanlara: “Bak?n, yaz?n miskinli?inden, yak?c? s?caklar?ndan kurtard?m sizi. Sevecek ne kadar çok ?ey var etraf?n?zda… kendinizi ?ehrin k?y?lar?na, ormanlara vurun. Bereket ve a?k ay?y?m ben, der. K??a girmeden tabiat? bir daha yoklay?n, tad?n bütün yemi?lerinden. Benim uçuk güne?imde son defa ?s?t?n içinizi. Güne?i, sevincinizi, ümitlerini doldurun yüre?inize. K?? gecelerini, so?uk ve güne?siz günleri bu sevinçle bir ç?rp?da geçin. Bahara ve sevgilime ula??n. Ona ula?t?r?n sevdam?.” Çiçeklerin tohumuna, meyvelerin çekirde?ine, anla??lmaz bir heyecanla akan sulara söyler bunlar?. ?nsanlara söyler. Onlar da bir k?? ta??rlar içlerinde bu sevday?. K?? biter bitmez tohumlar, çekirdekler, su ve insan dayanamaz bu a?k?n a??rl?na, ortal??? ç??l?k ç??l??a bir ne?eye verirler. ??te bahar?n geli?i böyle olur.

Nisanla dünyan?n yeniden dirili?i, tutup bizi delicesine hayata ba?lay???, bu a?k?n sevinci ve bahar?n te?ekkürüdür. Dü?ünün bir kere, bu a?k olmasayd? hayat?m?z?n tad? tuzu kal?r m?yd?? So?uk ve karanl?k k?? günlerini, bo?ucu, kavurucu yaz? nas?l geçirirdik? ??imiz hep eylülü ve nisan? beklemekle kolayla??yor. Ah, bir bahar gelse, diyoruz; eylülün serinli?ine ula?sak, diyoruz. Asl?nda biz, bir a?k?n sal?nca??na binmi?, gidiyoruz. Bir sevdan?n çemberine yerle?mi?, dönüyoruz. Her ?ey o a?k?n ürünü. Mevsimlerin, aylar?n, gündüzle gecenin birbirine olan a?k?… Tohumun hayat bulma sevdas?, a?ac?n ye?illenme sab?rs?zl???. Bizi ya?atan budur. A?k, her ?eyi ho? göstermeye yetip artar.

A?k?n dili, kelimelerden ve onlar?n yüklü oldu?u anlamlardan çok ötedir.

A?k?n ba?ka bir dili, ba?ka bir lisan? vard?r.

Sa??r olan bir kalp “a?ka dair bir ?eyler söyle” dedi?inde

Sessiz kalmaktan ba?ka ne yapabilirim?

Kalbi a????n dünyas?ndan haberdar olan kimse

Sadece ?yili?in ve A?k?n f?s?lt?lar?n? duyar

A?k s?radan insan?n bilmedi?i dilde konu?ur

Bo? laflar? ba? a?r?lar?yla birlikte arkas?nda b?rak?r.

A?k? inkar eden hiç kimse bu dili anlayamaz.

Söyleyebilece?imiz hiçbir ?ey onun kalbini harekete geçirmeye yetmeyecektir.

A?k?n iyili?inin yolunda bo? söz yoktur.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ve Du@ iLe [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30