Nefsini Avlayan Hükümdar

tarafından EyLüL 02.07.10 14:20

Nur yüzlü bir ihtiyar, bastonuna dayanarak durdu. Uzun yoldan geliyordu. Yorulmu?tu. Önünde durdu?u ihti?aml? yap?, Belh ülkesinin ?anl? hükümdar? ?brahim bin Ethem'in sarayd?. Saray? süzerken kap? nöbetçileri, ne ar?yorsun ihtiyar?" diye sordular.

"Ben yolcuyum, bu gece konaklayacak bir kervansaray ar?yorum. Herhalde buras? uygundur" dedi.

Nöbetçiler, "Sen yanl?? gelmi?sin baba, buras? kervansaray de?il, hükümdar?m?z?n saray?d?r" dediler.

Nur yüzlü adam biraz durdu. O arada ne dü?ündüyse, "Hay?r, ben kendimden eminim, buras? kervansarayd?r, burada gecelemek istiyorum. Tanr? misafiriyim!" diye diretti.

Nöbetçiler ne söyledilerse ihtiyar? ikna edemediler ve qidip hükümdara durumu bildirdiler. ?brahim bin Ethem, »»B?rak?n gelsin bakal?m, biz de tan?yal?m ?u ihtiyar?" diye emretti.

Nuranî çehresiyle saraya girdi?inde adeta saray?-ayd?nlatt? adam ve "Selâmün aleyküm" diyerek hükümdar? selâmlad?. "Aleyküm selâm" diye selâm? alan hükümdar, ihtiyar?n yüzünde güven verici, farkl? bir mânâ hissetti ve ona yer gösterdi. Ve aralar?nda ?öyle bir konu?ma geçti:

Hükümdar: "Bak baba, ben bu ülkenin hükümdar?y?m. Buras? da benim saray?m. Sen nas?l hükümdar saray?n? kervansaray diyerek küçümseyebilirsin? ?yi niyetli birisi oldu?unu zannetmeseydim, bunun cezas? büyük olurdu. Ama sen iyi birine benziyorsun. ?leride yolcular?n kald??? bir kervansaray var, seni orada misafir ettireyim."

?htiyar: "Nöbetçilerin de anlamad?lar, sen de anlam?yorsun. Buras? kervansarayd?r. ?stersen sana ispatlayay?m."

Hükümdar: "Peki ispatlarsan seni burada misafir ederim. Yoksa cezan? çekmeye haz?r ol."

ihtiyar: "Peki ?imdi sorular?ma cevap ver. Sen ne kadar zamand?r burada oturmaktas?n?"

Hükümdar: "Üç y?ld?r."

ihtiyar: "Senden önce kim oturuyordu burada?"

Hükümdar: "Babam, on y?l oturduktan sonra vefat etti."

ihtiyar: "Peki ondan önce kim, ne kadar oturdu?"

Hükümdar: "Dedem. O da on iki y?l hükümdarl?k yapt?ktan sonra öldü."

?htiyar: "Senden sonra kim oturacak?

Hükümdar: "Herhalde o?lum oturur."

Bu cevaplardan sonra ihtiyar güldü ve ?öyle devam etti: "Sana dememi? miydim, buras? kervansaray diye. Bak sen söyledin: Deden geldi, kondu göçtü. Baban geldi, bir müddet kald? gitti. Sen geldin, sen de gideceksin, yerine o?lun gelecek ve bu gelip gitmeler devam edip gidecek. Kervansaraylar da yolcular?n gelip gittikleri yerler de?il mi?"

?htiyar?n bu sözleri ?brahim bin Ethem'in zihninde ?im?ekler çakt?rd? ve onu epey dü?ündürdü.

Sonuçta, "Peki ihtiyar" dedi. "Sen kazand?n, bu gece benim misafirimsin."

Evet, kimse dünyada ebedî kalmayaca??na göre ve herkes ebedî hayat yolunun yolcusu oldu?una göre dünya herkes için kervansaray...

Bu konuda Bediüzzaman ?öyle diyor:

"Bu dünya ebedî kalmak için yarat?lm?? bir menzil de?ildir. Ancak Cenab-? Hakk?n ebedî ve sermedi olan Darüsselâm' menziline davetlisi olan mahlûkât?n toplanmalar? için bir han ve bir bekleme salonudur."

"Dünya bir misafirhanedir. ?nsan ise onda az duracakt?r ve vazifesi çok bir misafirdir ve k?sa bir ömürde hayat-? ebediyeye lâz?m olan levaz?mat? tedarik etmekle mükelleftir."

Hükümdar ?brahim bin Ethem'in saray?nda misafir olan nur yüzlü ihtiyar, o gece hükümdara bir ders daha vermek istedi.

Bunun için herkesin uyudu?u bir vakitte kalk?p saray?n tavan?na ç?kt? ve hükümdar?n odas?n?n üzerinde ayaklar?n? vurarak sa?a sola ko?maya ba?lad?.

Gündüz, saray?na kervansaray diyen ihtiyar?n söyledikleri kula??nda ç?nlayan ve zaten bu yüzden gözüne uyku girmeyip yata??nda dü?ünen hükümdar, tavandan gelen ko?ma seslerine ?a??rd? ve yata??ndan f?rlayarak seslendi:

Kim var orada, ne ar?yorsun?"

?htiyar, sesini de?i?tirerek cevap verdi: "Ben çoban?m develerimi kaybettim. Onlar? ar?yorum."

Hükümdar: "Sarayda çoban?n i?i ne, tavanda deve aran?r m??"

?htiyar: "Sen de bu milletin çoban? de?il misin? Ve zevk safa içinde, ku? tüyü yataklarda Cennet aram?yor musun? Böyle Cennet bulunursa, tavanda da deve bulunur."

Sonra sesler kesildi. ?htiyar usulca odas?na geçti ve yatt?. Nöbetçiler bakt?klar?nda onu yata??nda uyuyor buldular.

?brahim bin Ethem ise duyduklar?yla ikinci defa ?ok olmu? ve sars?lm??t?. Beyni allak bullak olmu? bir halde sabaha kadar dü?ündü. Güya Müslümand?, ama ibadetlerini yapm?yordu. Dünyada ebedî kalacakm??ças?na zevk ve e?lencelerle ömür geçiriyordu.

Üstelik millete kar?? sorumluluklar?na da fazla ald?r?? etmiyordu. ?yi ama, bu saltanat ne kadar sürecekti. Böyle bir hayat, gerçekten de sonunda onu pi?man etmez miydi? Cennette ebedî mutluluk vard? ve ona ula?may? da çok istiyordu.

Fakat hayat?n? de?i?tirmedikçe bunun mümkünat? yoktu. Hayat?n? de?i?tirmek de saray ?artlar?nda kolay de?ildi-?çine kurt dü?mü?tü fakat karars?z kald?. Sadece "Allah'?m bana yard?m et, Sana dönmemi nasip et!" diye dua etti.

0 sabah ihtiyar? u?urlad?ktan sonra ava ç?kt?. ?brahim bin Ethem, avlanmay? sever ve haftada en az bir gününü buna ay?r?rd?. ?htiyar, saray görevlilerinden onun bu özelli?ini ve avlanmaya gitti?i yerleri ö?renmi?ti. Ona son bir ders daha vermek istiyordu.

?brahim bin Ethem orman içinde dola??rken ?öyle bir ses kulaklar?nda yank?land?: Ey ?brahim! Sen dünyaya avlanmak için gelmedin. Yarat?ld???n ?eye dön. Sorguçlarla, tahtlarla oynamay? b?rak. Büyük sultanl??a talip ol!"

?htiyar, ellerini boru gibi yaparak, gizlendi?i yerden böyle ba??rm??t?. Sesin nereden ve kimden geldi?ini bilemeyen hükümdar, o gün çok garip bir olaya daha ?ahit olmu?tu.

Veziri ve muhaf?zlar?yla birlikte yemek yedikleri bir s?rada süzülerek gelen bir keklik, bir parça ekmek kopararak havalanm?? ve biraz ötedeki çal?l?klar?n arkas?na inmi?ti.

Bu i?te bir gariplik oldu?unu dü?ünerek gidip bakt?klar?nda kekli?in, ekme?i, batakl??a saplanan bir adam?n a?z?na koydu?unu hayretle gördüler.

Yard?m edip adam? ç?kartt?lar. Adam, avlad??? ku?un raya dü?mesi üzerine batakl??a girdi?ini ve ç?kamad???n?, kaç gündür o kekli?in kendisine ekmek ta??d???n? anlatt?.

Deh?ete dü?en ?brahim bin Ethem, kendi nefsiyle yüzle?erek ?öyle dedi nefsine:

Sen onlar? avlarken o keklik, çaresiz kalm?? bir adam? besliyor. Seninse halk?ndan haberin yok!"

Bu dü?üncelerle saraya dönen hükümdar, o gün her zamanki avlad?klar?ndan bir ?ey avlayamam??t? ama çok daha önemli bir ?ey avlam??t?: Nefsini. 0 zamana kadar, ona av oldu?u nefsini.

Yazar: Seyfeddin Bulut

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ve Du@ iLe [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30