Takva, Ebedi Vuslat Kapısıdır

tarafından EyLüL 28.06.10 8:30

Efendim, günümüzde insanlar ekseriyetle bulunduklar? makam, mevkî ve sahip olduklar? servet ve ?öhretle itibar görüp k?ymet kazan?yorlar. ?nsan?n gerçek de?er, k?ymet ve itibar? nerede aramas? gerekir? Bu husustaki as?l k?ymet ölçüsü nedir?
Bir mü’minin, gerek gönül dünyâs?nda gerekse be?erî münâsebetlerde k?ymet hükümlerini olu?turan iki temel kaynak Kur’ân-? Kerîm ve Sünnet-i Seniyye’dir. Bu kaynaklarda insan?n de?er ve îtibâr?n?n ancak “takvâ”s? ölçüsünde oldu?u belirtilmi?tir.
Nitekim Cenâb-? Hak âyet-i kerîmede:
“…Sizin Allah kat?nda en de?erliniz, takvâ bak?m?ndan en üstün olan?n?zd?r…” (el-Hucurât, 13) buyurmaktad?r.
Peki, takvâ nedir?
Takvâ; kalbi mâsivâdan, yâni Allah’tan uzakla?t?ran her ?eyden korumak sûretiyle cemâlî tecellîlerin mâkesi hâline gelmektir.
Takvâ, nefsânî arzular? zay?flatmak, rûhânî istîdatlar? inki?âf ettirmek ve Cenâb-? Hak’la dostlu?un tesisidir.
Takvâ, Allâh’a yak?nl?k ve ebedî vuslat kap?s?d?r. O kap?dan geçenler; hayat?, med-cezirlerine kap?lmadan, denge ve muvâzeneyi bozmadan huzûr içinde ya?arlar.
Velhâs?l Takvâ, mü’minin, Allâh’?n h?fz u emân?na s???narak, âhirette kendisine zarar ve elem verecek ?eylerden titizlikle korunmas? ve günahlardan sak?narak sâlih amellere sar?lmas?d?r.
Nitekim ?u hâdise, takvân?n ne oldu?u husûsuna mü?ahhas bir misaldir:
Hazret-i Ömer t, bir gün Übey bin Kâ’b t’a takvân?n ne oldu?unu sormu?tu. Übey t da ona:
“–Sen hiç dikenli bir yolda yürüdün mü ey Ömer?” diye mukâbelede bulundu. Hazret-i Ömer:
“–Evet, yürüdüm.” kar??l???n? verince de bu sefer:
“–Peki, ne yapt?n?” diye sordu.
Hazret-i Ömer:
“–Elbisemi toplad?m ve dikenlerin bana zarar vermemesi için bütün dikkatimi sarf ettim.” cevâb?n? verdi.
Bunun üzerine Übey bin Kâ’b t:
“–??te takvâ budur.” dedi. (?bn-i Kesîr, Tefsîr, I, 42)
Ayr?ca takvâda kemâle erebilmek için ?üpheli ?eylerden de ?iddetle kaç?nmak gerekmektedir. Zira Allah Rasûlü r:
“Kul, mahzurlu ?eylere dü?me endi?esiyle mahzûru olmayan bâz? ?eyleri de terk etmedikçe gerçek müttakîlerin derecesine ula?amaz.” buyurmu?tur. (Tirmizî, K?yâme, 19/2451; ?bn-i Mâce, Zühd, 24)
Bu hususta Abdullâh bin Ömer t’?n da ?öyle bir îkâz? vard?r:
“Ki?i, kalbini t?rmalayan, kendisini huzursuz eden ?eyleri terk etmedikçe takvâ makâm?na ula?amaz.” (Buhârî, Îmân, 1)
Takvâ hayat? ya?amak demek; Cenâb-? Hakk’a dost olabilmek, cenneti kazanabilmek, cennetin güzelliklerinden, derinliklerinden, ilâhî ikramdan anlayabilecek bir kalbe dünyada sahip olabilmek demektir.
Bu sebeple takvâ; kulun, her davran???nda, her hâlükârda, hattâ her nefeste Cenâb-? Hakk’?n r?zâs?n?n aranmas?d?r. Böylece kul, Allah Rasûlü’ne büyük bir a?k ve muhabbet ile ba?lanacak, bütün mahlûk?ta da Hâl?k’?n nazar?yla merhamet ve ?efkat ile bakacakt?r.
Velhâs?l insan, bir hiçken yoktan var edildi?ini unutmayarak, insanlar nazar?nda îtibar sâhibi olmaktan ziyâde Allah kat?nda sâlih kul olman?n gayreti içinde olmal? ve ?u fânî âlemde en sa?lam s???nak ve en çok muhtaç oldu?umuz «takvâ»ya s?ms?k? sar?lmal?d?r. Zira ancak takvâ sahibi kullar, tefekkürde derinle?ir; açan çiçeklerin, öten ku?lar?n, meyveli a?açlar?n lisân?na â?inâ olurlar. Onlardaki zarâfet, incelik ve güzelli?i, rûhânî hayatlar?na aksettirirler. Çiçekler gibi ince ruhlu, meyveli a?açlar gibi ikram sahibi olurlar. ??te bunlar, Allâh’?n, Kur’ân-? Kerîm’de senâ etti?i bahtiyar kimselerdir.
Yâ Rabbî, dünyada kalben bütün her ?eyden s?yr?larak yaln?z Sana ve ancak takvâ ölçüleri ile yönelebilmeyi bizlere lutf u kereminle ihsan buyur! Son nefe¬simize kadar kullu?unda dâim k?l! Huzuruna da ancak Müslümanlar¬dan olarak gelebilmeyi muvaffak eyle!
Âmîn!..

Osman Nuri TOPBA?

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ve Du@ iLe [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30