Bir Günlük Tefekkür/Uzun ama düşündürücü

tarafından EyLüL 21.06.10 12:35

Bir Günlük Tefekkür/Uzun ama dü?ündürücü
Saat sabah?n be?i. Henüz iki ya??n? doldurmam?? k?z?m?n desibeli bir hayli yüksek a?lamas?yla uyan?yorum. Aman Allah?m! Ses dayan?l?r gibi de?il. ?çimden “Fe sabrun cemil”ler çekip sabah namaz? için abdest almaya koyuluyorum. Su insan?n elini donduracak kadar so?uk. Ba??m? mesh ederken: “Acaba abdestin sadece farzlar?n? m? yapsam?” diye içimden geçirdi?imde bir gün önce okudu?um bat?l? bir doktorun söyledikleri akl?ma geliyor ve titreyerek ellerimi kulaklar?ma götürüyorum. ?öyle diyordu doktor Ceramius Rolland: “Müslümanlar?n ibadetlerinden evvel temizlendikleri s?rada kulaklar?n?n arkalar?n? niçin so?uk su ile ?srarla y?kad?klar?n?n s?rr?na yeni erdim.. kulak arkas?n?n günde birkaç defa so?uk su ile y?kanmas? beynin sa?l??? dengesi bak?m?ndan vazgeçilmez bir ?art hatta sara hastal???na kar?? en büyük deva.”

Öyle ya sünnet-i Ahmediye’de hiçbir mesele yoktur ki birçok hikmeti bulunmas?n.
K?z?m?n solo konserini duymamak için salona kaç?yorum. Elhamdülillah ?imdi biraz daha iyi... Kulak-ses armonisi öyle güzel ayarlanm?? ki mesafenin uzamas?yla seslerin azalmas? hakikaten nimet. Ya sadece belli frekanstaki sesleri duyabilmemiz! ?öyle bir dü?ünün:

Cans?z maddelerin esneme ve gerilmesinden do?an gürültüler ayr?ca bunlar? olu?turan atomlar?n içindeki parçac?klar?n v?z?ldamalar? ve gezegenlerin hareketinden kaynaklanan kozmik gürültü. Ya bütün bunlar? duyabilseydik! Dü?ünmesi bile korkunç.

??e gitmek üzere haz?rl?k yap?yorum. Bu arada kahvalt? da haz?r. Çay?m? yudumlarken çay ka????ma bat?rd???m bir parça bal? da k?z?m?n a?z?na götürüyorum. O ise burun k?v?r?yor. Oysa ?u bir kavanoz bal? yapabilmeleri için bir ar? kolonisinin yakla??k 50 milyon çiçe?e konmas? gerekti?ini bir anlatabilsem. Ne mümkün!

Elimde çanta h?zl? ad?mlarla caddeyi ar??nlay?p bol bol egzoz duman? yutarak belediye otobüsünün kap? aral???na s?k??abiliyorum. Yol üzerinde yeni dev beton kulelere in?aat alan? açmak için kesilip sütun gibi yere uzanm?? güzelim a?açlar? görünce içim burkuluyor. Sanki onlar lisan-? halleriyle: “Ey insano?lu! Benim bir saatte 2 kilo zehirli gaz? emdi?imi biliyor musun? Ayn? zamanda 2 kilodan fazla da hayat için lüzumlu oksijeni verdi?imi bir hektar çam orman?n?n yakla??k 32 ton tozu yutarak zarars?z hale getirdi?ini hiç duydun mu? Bu yüzden benim senin için en tabii ve en tesirli hava filtresi oldu?umu biliyor musun? Bizleri kesip yok etmekle ?ehirleri ya?anmaz hale getirip kendi sonunuzu haz?rlad???n?z? hiç dü?ündün mü?” diyorlar.

Otobüsten inip h?zla yoluma devam ediyorum. Kar??mda bütün ha?metiyle bir camii... ?çinde bulundu?um ça??n bulan?kl???ndan mazinin berrakl???na s???n?yorum. Cami hazinesini dolduran mezar ta?lar? da ayr? bir ulvi dekor te?kil ediyor.

Ecdad diyorum ne güzel dü?ünmü?. Her cami çevresindeki bu ulvi dekorlar; günahlarla dünya me?galeleriyle yüz yüze olan insana ahireti hat?rlatarak h?rslar?m?z? dizginliyor. Ça?da? medeniyet (!) ise bu h?rslar?m?z? dizginleyecek her faktörü ortadan kald?rmakta çok mahir davranm??. Ancak bayramdan bayrama kabristanlara gidip kendimize gelebiliyoruz.

Saate bak?yorum. Eyvah i?e geç kalm???m. Ama haf?zam yine fren yapmama sebep oluyor. Feridüddin-i Attar’?n Tezkiretül Evliya’s?ndaki Bi?r-i Hafi’nin anlatt?klar? akl?ma geliyor. ?öyle diyor Bi?r:
‘Mezarl?ktan geçip gidiyordum. Birden kahirdekilerin durumu bana göründü. Onlar? mezar?n d???nda toplanm?? bir?eyler kap???rcas?na taksim ederken gördüm. Yakla??p sordum:

— Size ne oluyor böyle? Nedir bu taksim etti?iniz?
Biri cevap verdi:
— Bir müddetten beri bu yoldan hay?rl? ve ?uurlu bir mümin geçiyor mezarlar? görünce hemen ?hlâslar okuyor Fatihalar hediye ediyor. Bazen de Yasinler okuyarak bizlere ba???l?yor. Onun hediyesi bizlere sevaplar ?eklinde geliyor bizde ?u anda onu bölü?üyoruz.”

Haf?zam bu dü?üncelerle me?gulken kar??mda ço?u bak?ms?zl?ktan yan yatm?? mezar ta?lar? da sanki boynu bükük bir eda ile dua taleb ediyorlar. Ellerimi açarken gözya?lar?ma da hâkim olam?yorum. Ve korkunç bir kamyon klaksonuyla tekrar 20. yüzy?la geri dönüyorum. Kav?akta kar??ya geçebilmek için ye?ilin yanmas?n? bekliyorum. Ye?ili kim beklemiyor ki hele kalpleri karartan ça??m?z?n beton kentlerinde ye?il moda renk. Öyle bir ça?da ya??yoruz ki art?k literatürümüze “ki?i ba??na dü?en ye?il alan” tabirleri girdi.

Bunlar? dü?ünürken aya??ma basan bir baston darbesiyle arkama bak?yorum. Âmâ bir ihtiyar kendisini kar??ya geçirmemi talep ediyor. Kolundan tutup yard?mc? oluyorum. Yürürken “Maddi körlü?ün manevi körlü?ün yan?nda bir sultanl?k oldu?unu birincisinin isyan? olmazsa mükâfat?n?n büyük oldu?unu ikincisinin ise ahiretinin zindan hayat? olaca??n?” söylüyorum. ?htiyar büyük bir tevekkülle kendisine takdir edilen rolü sab?rla güzel oynamaya çal??t???n? ifade ediyor. Belli ki güngörmü? biri...

Ve sonunda i?ba?? yap?yorum. “Bir ziyaretçiniz var?” diyorlar. Eski bir dost. Epeydir görü?memi?tik. Dostum öksürükle arkada? erken çökmü? bir tip idi. ?imdi ise kar??mda zinde biri duruyordu. Sebebini sordum. Sigaray? b?rakt???n? ifade etti. Çok sevindim. Efendimiz’in sallAllahu aleyhi ve sellem“Hicretin en faziletlisi Allah’?n sevmedi?i ?eyleri terk etmektir” hadis-i ?erifini hat?rlatt?m.

Ö?leye do?ru bir telefon! Kar??mdaki ses bir yak?n?m?z?n çocu?unun vefat etti?ini ve cenazesinin ö?le namaz?na müteakip kald?r?laca??n? bildiriyordu. “?nna lillahi ve inna ileyhi raciun.”

Abdest al?p cenazeye yeti?iyorum. Babas?na ba?sa?l??? dileyip Epiktetos’un sözlerini hat?rlatarak metanet tavsiyesinde bulunuyorum:
“Her ne hakk?nda olursa olsun ‘onu kaybettim’ deme fakat ‘onu geri verdim’ de... Çocu?un mu öldü? Onu geri verdin. Tarlan? m? elinden ald?lar? Onu geri

verdin. Lakin elinden alan kötü bir adamd?. Onu sana verenin ?u veya bu ?ekilde geri almas?n?n ne ehemmiyeti var. Onu sende b?rakt??? müddetçe yolcular?n otelden faydaland?klar? gibi faydalan. Çünkü dünya bir misafirhanedir.”

Cenaze namaz?ndan sonra kabristana gidiyoruz. Ebedi istirahatgâh için yer haz?rlanm??. Kabristan imam? Yasin suresini tilavet ediyor. Akl?ma birden ?kbal’in: “Ey Müslüman! ?ki cihan saadetinin kayna?? olan Mukaddes Kitab’?nla bütün alakan? kesmi? gibisin. Ancak ölece?inden kolayca ölmen için ba?ucunda Yasin okunuyor. Demek Allah’?n sana hayat vermek için indirdi?i Kitab’? sen ya?amak de?il sadece ölmek için okuyorsun... Ne yaz?k” sözleri geliyor. Bu arada çocu?un akrabalar?ndan birinin h?çk?r?klar içinde: “Gençli?ine doyamadan gitti” sözünü i?itiyorum. Fe SübhanAllah. Doymak mümkün mü ki doyup da gitsin. Doymak burada de?il ki... Buras? ac?kman?n yeri.

Zaman su gibi geçiyor. Vakit ak?ama yakla?m??. Eve gitmeden ak?amki sohbete bir esnaf? davet ediyorum. ??lerinin çok oldu?unu geç vakte kadar çal??aca??n? bahane ediyor. Asl?nda bu i?leri bilen biri fakat dünya h?rs? biraz fazla. Ona bir k?ssa anlat?yorum:

“Sat?n ald??? batakl?k bir araziyi ekilebilir hale getiren adam mutlu bir halde tek gözüyle tarlaya bakarak:
— Ey tarla ?imdi as?l sahibini buldun der. Bunun üzerine tarla dile gelip cevap verir:
— Ey insano?lu seninle beraber üzerimden 99 tek gözlü geçti Beni b?rak?p giden çift gözlülerin hesab?n? var sen yap!”

Hakl?s?n der gibi ba??n? sall?yor. Ard?ndan tevekkülsüzlü?ünü ifade sadedinde Efendimiz’in -sallAllahu aleyhi ve sellem- ?u hadisini hat?rlat?yorum: “E?er sizler Allaha hakk? ile tevekkül etmi? olsan?z O aynen sabahleyin yuvalar?ndan aç olarak ç?k?p ak?amleyin yuvalar?na tok olarak dönen ku?lar? r?z?kland?rd??? gibi sizi de r?z?kland?r?r” (Tirmizi-Sünen IX/208).

Adamca??z mahcubiyetinden ba??n? biraz daha gövdesinin içine çekiyor. Dozaj?m? art?r?yorum: “Bacon’un güzel bir sözü var. O sözü çerçeveletip buraya asmak laz?m” diyorum. “Neymi? o?” diyor merakla...

“Servetin bat?rd??? insan say?s? kurtard???ndan çok fazlad?r.” Sonunda pes
ediyor:
“Tamam söz çaya yeti?ece?im.”
Oradan h?zla ayr?l?p beton ?ehrin kalabal?klar?na kar??arak evin yolunu tutuyorum.

Eve geldi?imde afacan?n c?v?l c?v?l kar??lamas?yla içeri giriyorum. Sofra haz?r. Kabristanda gördüklerimin tesirini hala üzerimden atabilmi? de?ilim. A?z?ma götürdü?üm her lokma sanki sitemle soruyor: “Beni hangi yolda kullanacaks?n? Sabr?n ?efkatin merhamet ve hay?rhahl???n m? artacak? Yoksa gaddarl?k h?yanet ve rezaletlerin yardakç?s? m? edeceksin?” Ba?ucumda cevap bekleyen bu suallere
verecek cevap bulam?yorum. Onun için de yedi?im ekmekten içti?im sudan korkup utan?yorum.

Bir kö?eye çekiliyorum. ?çime karamsarl?k duygular? hâkim afacan?n ayaklar?ma dolanmas? beni ne?elendiremiyor. Biraz sonra arkada?larla bulu?aca??z. Bana olan hüsn-ü zanlar?na binaen kar??ma geçip baz? ?eyler soracaklar. Ama ben onlara tam olarak bilmedi?im hakk?yla ya?amad???m ?eyleri nas?l anlataca??m? Peki ya gitmesem ne olacak? ?mam ?afii’nin: “Kendini hakla me?gul etmezsen bât?l seni istila eder” sözü tecelli edecek Allahu âlem. Meseleyi biraz daha müsbet dü?ünmeye çal???yorum; Öyle ya insan Cenab-? Hakk’?n kendisine bah?etti?i kadar?n? anlatmakla vazifeli de?il mi? Mevlana: “Bir mum di?er bir mumu tutu?turmakla ?????ndan bir?ey kaybetmez” dememi? miydi. ?eytan?n bir aldatmas? olan “Ben bilgi küpümü iyice dolduray?m ondan sonra bir?eyler yapar?m” dü?üncesi ne kadar yanl??. ?anl? Sahabi Efendimiz’den -sallAllahu aleyhi ve sellem- ö?rendi?i bir ayetle cihan?n en ücra kö?elerindeki susam?? gönüllere ko?muyor muydu? Her?eyi bilmek de zaten mümkün de?il. ?lim deryas? Hz Ali (kv) bile “Bilmediklerimi aya??m?n alt?na alsayd?m ba??m gö?e de?erdi” dememi? miydi. Bu dü?ünceler beni biraz rahatlat?yor.

Yats? ezan?n?n sesiyle kendime geliyorum. Namaza yeti?me kayg?s?yla ?emsiyemi almay? unutup rahmet damlalar?n?n yüzümü ok?amalar?yla ko?arak camiye giriyorum. Bak?yorum saf saf olmu? p?r?l p?r?l gençler içime in?irah doluyor. Namazdan sonra bunlar? çay içmeye davet etmeyi dü?ünüyorum. Sonra kendi kendime: ‘Gerek yok ki bunlar zaten caminin yolunu bulmu? insanlar” diye dü?ünürken Zübeyr Gündüzalp’in alt?n bir vecizesi tedai ediyor: “Ar?a de?mek istidad?nda olanlar?n ayaklar? alt?na omuzlar?m?z? koyar?z.”

Namazdan ç?k?p s?r?ls?klam vaz?yette davetli oldu?um evin kap?s?n? çald???mda ev sahibi; “?emsiyeniz yok muydu ?slanm??s?n?z?” demesi üzerine bir velinin dedi?i gibi cevap veriyorum: “?emsiye alsayd?m iyi olurdu fakat ba??ma ta? ya?may?p ya?mur ya?d???na ?ükrederek buraya geldim.”

?çeri giriyorum salon hayli kalabal?k p?r?l p?r?l bir topluluk. Okudu?umuz nurani tefsirin ?afii ismine mazhar mübarek kelimeleri atmosferimi ?ifaland?r?yor. Ard?ndan ev sahibinin ikramlar?n? Mün’im-i Hakîki’yi dü?ünerek insaniyet mertebesine ç?kar?yoruz. Bu arada bir genç soruyor: “?nsanlar?n baz?s? zengin baz?s? fakir. Biz niye zengin de?iliz. Onlar?n Bahtiyar hallerine imreniyoruz?”

Cevap veriyorum: “Bahtiyarl?k da bedbahtl?k da imtihan süresince belli olmaz. Ak?betini bilmedi?imiz bir kimsenin dünyevi imkânlar?na imrenmemiz ak?l kâr? de?il ki”. Ve Efendimiz sallAllahu aleyhi ve sellem döneminde ya?am?? “Salebe” misalini veriyorum

Ve uzay?p giden tatl? sohbet...
Vakit hayli ilerlemi?. Gecenin geç saatinde eve geliyorum. Ba??m? yast??a koyarken rahmet damlalar?n?n penceremdeki musikisini i?itiyorum. Bitmez tükenmez hazinesinden her sene ayn? miktar ya?muru hiç eksiltmeden lütfederek arz?m?z? ye?illendiren Rabbim’in bu engin cömertli?i kar??s?nda:

“Ya Rabbi sultanl???n?n azametine Zât’?n?n celâline lay?k olan hamd sana mahsustur” demekten kendimi alam?yorum. Bu güzel hamdi de yine güzeller güzeli Efendimiz’in -sallAllahu aleyhi ve sellem- hadislerinden ö?reniyorum: ?öyle anlat?yor Kâinat?n Efendisi -sallAllahu aleyhi ve sellem-“Allah kullar?ndan biri: Ya Rabbi sultanl???n?n azametine Zât’?n?n celâline lay?k olan hamd sana mahsustur’ dedi.

?ki melek bu sözün sevab?n? yazmakta öylesine mü?kül duruma dü?tüler ki ne yapacaklar?n? bilemediler. Bunun üzerine Allah’?n Celle Celâluhu huzuruna ç?karak: “Ey bizim Rabbimiz bir kul öyle bir ?ey söyledi ki onu nas?l de?erlendirece?imizi bilemiyoruz” dediler.

Kulunun ne dedi?ini en iyi bilen Allah Celle Celâluhu: “Kulum ne dedi?” Buyurdu. Melekler cevaben:
“Sultanl???n?n azametine Zât’?n?n celâline lay?k olan hamd sana mahsustur
dedi dediler.
Allah Celle Celâluhu buna kar??l?k meleklere: “Kulumun söyledi?i gibi yaz?n?z. Benim huzuruma geldi?inde onun mükâfat?n? ben verece?im buyurdu” (Sünen-i ?bni Mace ?h. 36).

Ve ben tarifsiz bir huzur ça?layan? içinde penceremden her bir mele?in bir ya?mur tanesini indiri?ini tahayyül ederek dal?p gidiyorum...

Ertu?rul Kocatürk

*[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ve Du@ iLe [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]*

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30