Giriş yap
Üye Paneli
 Profiliniz Bilgiler Seçenekler İmza Avatar |
 SosyalArkadaş ve Tanınmamış Üye listesi Grup |
 Özel MesajGelen Kutusu ÖM Gönder |
 Gözlenmiş Konular |
Kimler hatta?
Toplam 257 kullanıcı online :: 0 Kayıtlı, 0 Gizli ve 257 Misafir :: 1 Arama motorlarıYok
Sitede bugüne kadar en çok 392 kişi 10.10.24 17:51 tarihinde online oldu.
En son konular
En bakılan konular
Istatistikler
Toplam 278 kayıtlı kullanıcımız varSon kaydolan kullanıcımız: CANAN CAN
Kullanıcılarımız toplam 14129 mesaj attılar bunda 6601 konu
Arama
akısı
Kasım 2024
| Ptsi | Salı | Çarş. | Perş. | Cuma | C.tesi | Paz |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
Her An Bir Sırattır :(
.:. i R F @ N _ M E C L i S i .:. R @ H - i _ @ S K .:. :: (¯`·._.: DİNİ KONULAR VE BİLGİLER :._.·´¯) :: DİNİ BİLGİLER ve İSLAMİ YAZILAR
1 sayfadaki 1 sayfası
Her An Bir Sırattır :(
tarafından EyLüL 09.06.10 14:19
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Sırat
Ötelerde değil, yanı başımda ve şimdi
İçinde yaşadığım, bulunduğum ‘an’da adımlıyorum o köprüyü.
Ya geçiyorum ya da düşüyorum.
Dünyanın,
Sırat köprüsünün görünen kısmına verilen diğer bir isim olduğunu kavrıyorum o an.
Varlık âlemi, nasıl da bir var bir yok arası titreşiyor, hayret!
Resmen titriyor.
Sanki, sonsuz bir karanlıkta an-be an flaşlar patlıyor.
Her şey,
Varlık sahnesinde boy göstermeye başladığı an da,
Yokluğun uç sınırına da varıveriyor.
Atom boşluk, hücre boşluk, dünya boşluk, uzay boşluk
Zerreden küreye her şey boşlukta asılı durmakta,
Ve yokluğun o uç sınırına kadar geliveriyor.
Öyleyse, ‘yokluğun uç sınırıdır dünya’ diyorum,
‘Adımladığımız sırattır.’
Önce, felsefe gözüyle bakıyorum.
O sıratın altındaki boşluğu ve yanı başındaki yokluğu gözlüyorum.
En küçüğünden en büyüğüne,
Her şeyin nasıl olup da yokluğa yuvarlanıvermediğine hayret ediyorum.
Müthiş bir hızla adımlıyorlar sıratlarını ama düşmüyorlar!
Neden sonra, yumuşak ve sonsuz bir iple varlık âleminde asılı olduklarını fark ediyorum.
Acizliklerine rağmen, ne kadar da haşmetli duruyorlar öyle.
‘O gördüğün vahdet ipidir’ diyor bir ses, ‘seni dağılmaktan kurtarıyor.’
Kulak veriyorum, uzaklardan ama yanı başımdan geliyor:
‘Uzatılan rahmet ipine neden bağlanmıyorsun?’ diyor,
‘Din gününün sahibi olan âlemlerin Rabbine.’
Önce uzak görüyor, ciddiye almıyorum.
Oysa Yaratıcıyla aramdaki bağı kopardığım her an da,
Sırattan düşüyorum ve kaybediyorum.
Bir koca deveyi yardan uçuran bir tutam ot misali.
Mânen dağılıyorum.
Dıştan bakınca var gibiyim, ama gerçekte yok oluyorum.
İşte o an cehennem hayatı da başlayıveriyor.
Sonra, yokluğun sınırından döndürülen her şeyi hatırlıyorum; vahdet ipini.
Din gününün sahibi olan âlemlerin Rabbini.
Kendimi de dâhil ediyorum, o müthiş tevhidin, her şeyin içine.
Kurumuş olan aklım, yeşermeye başlıyor vahyin ışığında.
Koca koca âlemleri içine alan bir kalbe sahip olduğumu fark ediyorum.
En önemlisi de, sevildiğimi.
İsteyerek, ‘iyyake na’büdü ve iyyake nestain’ diyorum.
Nurlanıveriyor sıratım.
Önde Resul-i Ekrem ve ardından milyonlar geçiyor o köprüden.
An be an.
‘İhdinas’sırat el-müstakîm. Sıratallezine en amte aleyhim’ diyerek.
Derken, felsefenin ayak seslerini duyuyorum cehennem tarafından.
Düşüyorlar maalesef, düşüyorlar
‘Gayril mağdubi aleyhim veleddallin.’ diyorum, hamd ederek.
Düşmemek için, Rabbime ‘Fatiha’ ile arz ediyorum halimi.
Açmak ve aşmak için o köprüyü..
Sırat! Ötelerde değil, yanı başımda ve şimdi.
Vahdet ipine sımsıkı sarıldığım ‘an’ da geçiyorum onu.
Ahirete aktarabildiğim ‘an’ da..!
Değilse…
Dipnotlar:
(1). Dünya, kendi etrafını roket hızında dolanıyor ( saatte 1800 km). Güneşin etrafını, top mermisinin 70 katı bir süratle dolanıyor (saatte 107.000 km). Galaktik döngüsünü ise, saatte tam 1.000.000 km’lik çılgınca bir süratle katediyor. An be an.. ama dağılmadan.
Sırat
Ötelerde değil, yanı başımda ve şimdi
İçinde yaşadığım, bulunduğum ‘an’da adımlıyorum o köprüyü.
Ya geçiyorum ya da düşüyorum.
Dünyanın,
Sırat köprüsünün görünen kısmına verilen diğer bir isim olduğunu kavrıyorum o an.
Varlık âlemi, nasıl da bir var bir yok arası titreşiyor, hayret!
Resmen titriyor.
Sanki, sonsuz bir karanlıkta an-be an flaşlar patlıyor.
Her şey,
Varlık sahnesinde boy göstermeye başladığı an da,
Yokluğun uç sınırına da varıveriyor.
Atom boşluk, hücre boşluk, dünya boşluk, uzay boşluk
Zerreden küreye her şey boşlukta asılı durmakta,
Ve yokluğun o uç sınırına kadar geliveriyor.
Öyleyse, ‘yokluğun uç sınırıdır dünya’ diyorum,
‘Adımladığımız sırattır.’
Önce, felsefe gözüyle bakıyorum.
O sıratın altındaki boşluğu ve yanı başındaki yokluğu gözlüyorum.
En küçüğünden en büyüğüne,
Her şeyin nasıl olup da yokluğa yuvarlanıvermediğine hayret ediyorum.
Müthiş bir hızla adımlıyorlar sıratlarını ama düşmüyorlar!
Neden sonra, yumuşak ve sonsuz bir iple varlık âleminde asılı olduklarını fark ediyorum.
Acizliklerine rağmen, ne kadar da haşmetli duruyorlar öyle.
‘O gördüğün vahdet ipidir’ diyor bir ses, ‘seni dağılmaktan kurtarıyor.’
Kulak veriyorum, uzaklardan ama yanı başımdan geliyor:
‘Uzatılan rahmet ipine neden bağlanmıyorsun?’ diyor,
‘Din gününün sahibi olan âlemlerin Rabbine.’
Önce uzak görüyor, ciddiye almıyorum.
Oysa Yaratıcıyla aramdaki bağı kopardığım her an da,
Sırattan düşüyorum ve kaybediyorum.
Bir koca deveyi yardan uçuran bir tutam ot misali.
Mânen dağılıyorum.
Dıştan bakınca var gibiyim, ama gerçekte yok oluyorum.
İşte o an cehennem hayatı da başlayıveriyor.
Sonra, yokluğun sınırından döndürülen her şeyi hatırlıyorum; vahdet ipini.
Din gününün sahibi olan âlemlerin Rabbini.
Kendimi de dâhil ediyorum, o müthiş tevhidin, her şeyin içine.
Kurumuş olan aklım, yeşermeye başlıyor vahyin ışığında.
Koca koca âlemleri içine alan bir kalbe sahip olduğumu fark ediyorum.
En önemlisi de, sevildiğimi.
İsteyerek, ‘iyyake na’büdü ve iyyake nestain’ diyorum.
Nurlanıveriyor sıratım.
Önde Resul-i Ekrem ve ardından milyonlar geçiyor o köprüden.
An be an.
‘İhdinas’sırat el-müstakîm. Sıratallezine en amte aleyhim’ diyerek.
Derken, felsefenin ayak seslerini duyuyorum cehennem tarafından.
Düşüyorlar maalesef, düşüyorlar
‘Gayril mağdubi aleyhim veleddallin.’ diyorum, hamd ederek.
Düşmemek için, Rabbime ‘Fatiha’ ile arz ediyorum halimi.
Açmak ve aşmak için o köprüyü..
Sırat! Ötelerde değil, yanı başımda ve şimdi.
Vahdet ipine sımsıkı sarıldığım ‘an’ da geçiyorum onu.
Ahirete aktarabildiğim ‘an’ da..!
Değilse…
Dipnotlar:
(1). Dünya, kendi etrafını roket hızında dolanıyor ( saatte 1800 km). Güneşin etrafını, top mermisinin 70 katı bir süratle dolanıyor (saatte 107.000 km). Galaktik döngüsünü ise, saatte tam 1.000.000 km’lik çılgınca bir süratle katediyor. An be an.. ama dağılmadan.
EyLüL- BAĞIMLI ÜYEMİZ
.:. i R F @ N _ M E C L i S i .:. R @ H - i _ @ S K .:. :: (¯`·._.: DİNİ KONULAR VE BİLGİLER :._.·´¯) :: DİNİ BİLGİLER ve İSLAMİ YAZILAR
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
» Namazı terk eden adam dinini bitirmiştir!
» Muhammed sen canımın cananısın Muhammed sen gözümün ışığısın Muhammed
» ÇAĞIMIZIN HASTALIĞI : ACELECİLİK …!!!
» i M a N i L e G ö N D e R B i Z i
» Hazreti Ömer'den (r.a) birbirinden kıymetli 18 nasihat...
» EN BÜYÜK KABADAYI'LIK EFENDİLİK'TİR
» Hep yolcuyuz böyle gelir gideriz. Dünya senin vatanın mı yurdun mu?
» Sadece Kur’an Yeter mi ? KUR'AN YETER DİYENLERE
» İNCEDEN İNCEYE GİYDİRİYORLAR SİZE MÜSLÜMANLAR
» Recep Tayyip Erdoğan EVET O bir #DünyaLideri
» Zordur kurban zordur, ayrılık zordur...
» Allah ve Rasulü için göz yaşı dökenlere selâm olsun.
» 2 MiLYaR TaKiPÇiSi VaR
» Ne NeDiR?
» ÖĞÜT VEREN AYETLER
» Faizcileri deşifre edeceğiz.. Takip edeceğiz..
» ANLAMSIZLIK HASTALIĞI: ANoMİ ‼
» Mustafa Özcan Güneşdoğdu Rabbim Sana Sığınırım
» Zengin Tüccar ve 4 eşi hikayesi.