EY 'AŞK '

Yetim kalmış bir günün ahirinde
Ruhun aleminde
zamanın ve mekanın sözü olmazmış;
Yüreğin ruh alemini özlediği yerde de
zaman, bereketten çalarmış;
Mekan aşktan gün geçermiş hızlıca; yüreğin özlemi
artarmış.
Mekan şahit olduğu aşk'ın sırrından vermezmiş artık
yüreğe...
...
Aşk, aşk'ı hakkıyla dileyenlerin diyarına hicret
etmiş
Ensarlarının yüreğine inşirahı yaşatmaya gitmiş
Geride kalanlar
yetimliğinden bihaber kalmışlar;
İç acılarının yetimliklerinden olduğunu
bilememişler...
Geride kalanlar sol taraflarının,
Aşka olan özlemden
sızladığını anlayamamışlar...
Onlar...
Aşk'ın dileyene, özleyene vefasını
anlayamamışlar...
Aşk yare en ziyade yakışan...

Geride kalanların her
şeyi yetim kaldı aslında;
Sözleri yetim;
Yare dokunmadan, yürek ikliminden
geçmeden dudağa dokunur;
Muhatabının yüreğine yaralar açar

Sükutları
yetim; duaya burak olmaz; tebessümü setreyler...

Geceleri yetim; bir
boyun eğişe şahitlik etmez;
Bir yorgunluğun ahirinde gelir ve
geçer...
Günleri yetim; halleri aşkı örmez;
Günlük telaşların gölgesinde
kalır;
Aşk'ın güneş olması bir şey ifade etmez onlar için...

Ey
aşk!...
Ey vefanın sadık dostu;
İnşirahın hira'sı...
Geride kalanların
yetimliğini hatırla;
vefasızlıklarını cehaletlerine ver...
Sen bir yüreği
dahi bıraksan orası artık talan olur;
Bir çorak toprak misali, bir çöl
misali...
Oysa bir yürek değil binlerce yürek gerilerde kaldı...

Ey
aşk...
Bilir misin buralara yetimlik çok dokundu;
Özlediğimizin sen
olduğunu hissettir de gel artık
Sana vefa yakışır; bize acziyetin yakıştığı
kadar.
Sana cömertlik yakışır; bize "dileyen" vasfının yakıştığı
kadar.
Sana dönmek yakışır;
Dönmek ve geride kalanların yüreğine inşirahı
yaşatmak...

Ey aşk;
Gel günümüze, gecemize, sükutumuza,
Kelâmımıza
mana kat gel !.

Çölde bir iz var;
Belli ki aşk geçmiş
buralardan,
Çünkü çöldeki tek mahfuz iz aşkındır..

ALINTI.