KALP KIRIKLARI

tarafından **belinay** 24.05.10 12:04

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Hiç kalp kırdınız mı veya kalbinizi kıran oldu mu? Sanıyorum insan oğluna
özgü duygular bunlar.Zira başka hiçbir canlı da böyle bir duygunun var olduğuna
inanmıyorum. Evinizde beslediğiniz bir köpeğe kızarsınız,söylenirsiniz hatta
yeri gelir bir tekme atarsınız, fakat yine de o size asla darılmaz.Kısa bir süre
sonra sizi gördüğünde sevgiyle kuyruğunu sallar,sevgi dolu gözlerle
bakar.

Biz insanlarda durum başka.Kalbimiz kırıldığında tüm herşeyi
unutursunuz,o olay sanki dünyanın en kötü olayıdır.Dünya başınıza yıkılmıştır.O
insanı bir daha affetmemeyi düşünürsünüz.Onunla olan tüm iyi anılar birden bire
silinmiştir hafızalardan.Belki şok olmuşsunuzdur,böyle bir hareket
beklememişsinizdir ondan.Ama olan olmuş,kırılan kırılmıştır.

Yıllar önce
bir Anadolu köyünde görev yaparken,bir ihtiyar ile sohbet ediyordum. Zaten oldum
olası yaşlı inanları severim.Anıları çok olur onların.Şiire meraklı bir
ihtiyardı, hemen ayak üstü dörtlükler uyduruveren bir ihtiyarcık.Sohbet
sırasında derin bir iç çekerek;

“Kırma dostun kalbini,
Onaracak ustası
yok.
Soldurma gönül çiçeğini,
Sulamaya ibrik
yok.”

Yüzünde,onca yılın çizgisi,ellerinde yıllarca toprakla
uğraşmanın sağladığı nasırlarıyla ihtiyarcık böyle demişti.Sevgiyle bakan,artık
iyice çukura kaçmış gözlerinde bir an parıldayan bir damla yaş gördüm.Belki
geçmişte yapılan bir yanlışı anımsamıştı.Zaten yine onunla
cezalar,kanunlar,hapishaneler üzerine
yaptığımız bir söyleşide;

“Cezaevleri boşuna hoca efendi demişti.En güçlü
ceza evleri vicdanımızdır.Vicdanın rahat olmadıktan sonra suçun af edilmiş,özgür
kalmışsın ne çare?Vicdanın olmadıktan sonra en berbat mapus damlarının sana
faydası ne?”demişti.

O günden sonra
davranışlarıma,sözlerime,sosyal
ilişkilerime daha bir dikkat eder oldum.İnsanları kırmamayı,kırılsam da
kırmamayı ilke edinir oldum.

Bazen bilmeyerek de olsa birilerini
kırdıysam ve o kırdığım insan bunu bana hatırlatırsa ,o vicdan azabı bana zaten
yeter.O insanı tekrar kazanabilmek için şartlar ne kadar zor olsa da yine de
denemeyi göze alırım.İhtiyarın dediği gibi “Onaracak ustası yok”olmasına
rağmen,usta titizliğinde olmasa da çıraklık mertebesinde çaba
gösteririm.

Günümüz insanı daha gerçekçi,sosyal ilişkiler hep
karşılıklı çıkarlar ile donanımlı. Kalp
kırılmış,kırılmamış,dostluklar
bitmiş,bitmemiş önemi yok.Önemli olan o günü kâr ile kapatabilmek.Dostum bana
küsmüş,küserse küssün,onun bileceği bir iş”mantığı hakim.

En güzeli
geçmişte kalan dostluk değerlerine sahip çıkmak,bir birimize daha saygılı,daha
hoşgörülü yaklaşabilmek,hepsinden önemlisi kişilere karşı içimizdeki o kahrolası
“önyargıyı”yok edebilmek.Toplumsal barışı ve huzuru istiyorsak bunlar çok önemli
unsurlar. Yoksa o olmayan ustayı aramakla daha çook zaman harcarız.

*alıntı*

tarafından demirci mustafa 24.05.10 22:13

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Kalb ilk önce,müslüman için nazargahı ilahidir.
Kırılan kalb nazargahi ilahinin olduğu kalb olursa,o kalbe nazar edeni muhatab bulurki! buda telafisi mümkün olmayan,Allah cc. esirgesin sonuçları beraberinde getirir.
Kalbi kırılanlar genelde,maddi gözle bakarlar olaya,bunu nefsi dürtü ile karşılarlar,bir daha konuşmamak,onunla olan bütün bağları koparmak,olgun bir müslümanın yapmıyacağı şeylerdir.
Allah cc. emanet olunuz selam ve dua ile.

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

KALP KIRIKLARI

KALP KIRIKLARI

Geri: KALP KIRIKLARI