EVRAD-Ü EZKAR

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Evrâd ü ezkârla meşgul olma, insanın günlük
yaşantısının ayrılmaz bir parçası olmalıdır.
İnsan, kendisini zorlamalı ve
gününün iki-üç saatini evrâd ü ezkârla donatmalı ve zenginleştirmelidir.

Bunu yaparken de
"Allahım! Ben daha fazlasını yapardım ama yaptığım
bunca iş arasında daha fazlasını da yapamıyorum. Beni mazur gör..." demelidir.

Yani meselâ günde yüz

"Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh", yüz defa


"Sübhânallâhi vebihamdihi sübhanallahilazim", yüz defa


"Estağfirullah" diyen bir insan şöyle düşünmelidir:

"Rabbim!
Bunca insanın baktığı bir yerde, bu vapurun içinde küreklerden önemlisini
çekmeye bir yönüyle mahkûm bir yönüyle de memur ettiğiniz bir noktada bulunan
bir insan için okuduğum bu evrâd çok azdır ama, ben Senin engin inayetine
sığınıyor ve "Adede halgık ve rıdâ nefsik ve zinete arşik ve midâde
kelimâtik..." dualarında ifade edilen

"Mahlukatın sayısınca, rıza ufku
seviyesinde, Arş'ının ağırlığınca ve kelimâtının mürekkebi kadar..."

sonsuzluk ifade eden rakamları zikrederek, o rakamlar sayısınca söylemiş
kabul edilmemi bekliyorum.
Sen benim bu az amelimi çok kabul
eyle."