Yaşayan Kuran Peygamberimiz ( s.a.v)

tarafından **RüveYde** 20.05.10 12:00

Yaşayan Kuran Peygamberimiz ( a.s.v )

Peygamberimiz as tüm insanlara “rahmet”olarak gönderildi. Ve İnsanlar edep ve güzel ahlakı Ondan Öğrendi. Peygamberimiz as bizzat kendisi “ Eddebeni Rabbi “ diyerek kendisinde görülen o güzel ahlak ve edebin kaynağının Rabbinden olduğunu ifade ediyor ve Rabbim bana edebi öğretti diyor. Hz. Ayşe rah. validemize birçok kimse gelmiş ve Peygamberimizin halini ahvalini ve ahlakını sormuşlardır. Bu suallere Hz. Ayşe validemizin verdiği cevap: “ Sizler Kuran okumadınız mı..! Onun ahlakı Kuranın bildirdiği ahlakıdır.” Diye cevap verirdi. Bu manaya göre Peygamberimiz as yaşayan Kuran olmuş ve edep ve ahlakın canlı örneği teşkil ve temsil etmiştir.
Peygamberimizin hayatında bizler için en güzel örnekler vardır. Peygamberimiz as hayata insanlığa neler getirdi, insanların hayatında neyi değiştirdi..! Veya İslam’dan önce insanlık nasıldı, İslam’dan sonra nasıl oldu. Bunu biz kendi hayatımızda ve toplumda görebilmek için karşılaştırma yaparak görebilir ve kendi konumumuzu ve nasıl olmamız gerektiğini görebiliriz. Bununla ilgili olarak birkaç örnek verebiliriz.

Birincisi… İnsanlar İslam’dan önce müşrik idi. Yani puta taparlar ve putlardan yardım ve korunma beklerlerdi. Bu putlar ölü, cansız ve kendi ellerliyle yaptıkları şeylerdi. Onlara kurban keser, önlerinde saygı ile eğilir ve çeşitli hediyeler takdim ederlerdi. Kısacası kendi elleri ile yaptıkları putlar onların her şeyi idi ve putları kutsaldı..!
Put dediğimiz zaman illa el ile yapılan putların yanında bir de içimize giren veya içimizde olan putlar vardır. Bu putlar kişiye göre değişir. Bazıları parayı, bazıları kadını, bazıları makamı, bazıları dünyayı kendine put yapar ve onu elde etme uğruna ahretini feda eder. İşte İslam bütün bu “ putları ve putperestliği yıkıp” kaldırmıştır.
İslam bu putperestliğin yerine Hakperestliği getirdi. Allaha imanı esas alarak şirki kaldırdı. Kainatın sahibi ve her şeyin yaratıcısı Allah olduğunu, bize rızık verenin, bizi koruyan, bize merhamet edenin Allah olduğunu bunun için de sadece Allaha kul olup, Allaha dayanıp, Allaha sığınmak ve istediğimiz her şeyi Allahtan istemeyi esas almıştır.

Kadını, parayı, makamı ve dünyayı “put” olmaktan çıkarıp, onları ahreti kazandıracak iş ve amellerin vesile ve vasıtası halin getirmiştir. Nefsin rızası yerine, Hakkın rızasını esas almış ve insanları nefse, kadına, makama, ve paraya kulluktan kurtarıp Allaha kul eylemiştir. Şimdi bizim de kendimize dönüp bakmamız gerekir. Biz kime kul olmuşuz…Kime kulluk yapıyoruz…Veya Allah yerine neleri koymuşuz ve neleri gaye ve hedef yapmışız…Allah ve ahiret inancı hayatımızı ve tercihlerimizi ne kadar etkiliyor buna bakıp düşünüp öz eleştiri yapmamız gerekir..!

İkincisi… İslam’dan önce insan ve kainat kıymetsiz, hayat anlamsız ve manasız olarak bilinirdi. İnsanın bir değeri ve kıymeti yok idi. Allaha iman olmadığı için ahirete inanmak da olmadığı için insan ölümle yokluğun ve hiçliğin adayı idi. Hayata böyle bakar ve hayatı yeme, içme ve eğlenceden ibaret görürdü. Bu günkü ifade ile vur patlasın çal oynasın , nerde akşam orda sabah, atın ölümü arpadan olsun gibi içi isyan ve inkar ile dolu bir hayat felsefesi o günün insanının temel gaye ve felsefesi idi..!
İslam’dan sonra insan Rabbini bildi, başıboş olmadığını ve bu kainatı yaratan bir Yaratıcı Kudret olduğunu bildi. Bu iman ve inanç ile insanın hem hayatı, hem de hayata bakışı değişti. İmandan sonra hayatını kafasına göre ve canının istediğine göre değil de Rabbinin emir ve rızasına göre yaşamaya başladı. Dünyada kendini sahipsiz ve kimsesiz değil, Allahın aziz bir misafiri bilir. Mahlukatın sultanı ve mümessilidir.Allahın cc muhatabı ve arzın da halisedir. Yer yüzünün kıymeti, cennetin de namzeti olarak dünyada bulunuyor. İşte İslam’a göre insan böyledir.

Üçüncüsü… İslam’dan önce insanlar, kaba katı ve merhametsizdi. Kalpleri katı ve kasavetliydi. Öyle ki, kendi öz çocuklarını canlı, canlı toprağa gömecek kadar merhamet ve şefkatten yoksun hale gelmişlerdi. Bir düşününüz kendi öz çocuğuna merhamet edip acımayan, başkasına acır şefkat edermi..! Böyle bir toplumda zayıf, kimsesiz, fakir insanlar ne kadar zülüm ve haksızlığa uğrar malumdur..!
İslam’dan sonra İman ile şereflenen ve Allahın rahmet ve merhametiyle tanışan insanlar öyle bir hale geldiler ki bilerek karıncaya basmaz ve incitemez hale geldiler. Kalpleri şefkat ve merhamet ile dolmuş ve herkese şefkat ile muamele etmişlerdir. Asrı saadet bunun en canlı örneğidir. Sadece İslam dan önceki Ömer ile, İslam dan sonraki Ömer’i ra kıyas etsek bunu anlamaya yeterlidir. Hatta Hz. Ömer kendisi şöyle der : “ Müslüman olmadan önce iki olay var ki hiç unutamam. Ne zaman hatırlasam biri beni ağlatır. Diğeri de beni hep güldürür. Beni ağlatan hadise kendi öz kızımı kendi ellerim canlı olarak toprağa gömmemdir..!!! Diğeri ise savaşa veya yolculuğa çıktığımız da kavrulmuş undan ve helvadan put yapardık ve ondan bize yardım etmesini isterdik..! Daha sonra yolda acıkınca da onları yerdik..! “ İşte İslam insana ve topluma bu şefkat ve merhameti vermiş ve onları bu hale getirmiştir. En katı ve kaba insanları, en şefkatli ve merhametli bir hale getirmiştir.

Dördüncüsü… İslam’dan önce hak dine mensup olmayan insanlar arasında kadının hiçbir değeri yok idi. Bil hassa Arabistan da kadının değeri ve kıymeti bir mal gibi idi. Alınan ve satılan bir meta konumunda idi. Bunun içindir ki, kız çocuğu olan baba utanır bundan ar eder ve onu gömerek ondan kurtulmak isterdi..! Hatta bazı toplumlarda kadın mal gibi miras kalır ve ölen kişinin mirasçılarına kalırdı. Kadının hürmet ve değeri bu derece zedelenmiş idi.
İslam’dan sonra ise kadın en büyük değer ve kıymete ulaşmış ve insanların yetiştiricisi olan “ anne “ konumuna ve unvanına İslam ile ulaşmıştır. Özellikle de kız çocuklarını diri, diri gömme gibi bir vahşet İslam’ın gelmesiyle son bulmuştur. Allah kadına fıtratına göre en güzel ve en uygun özelliği ve hürriyeti vermiştir. Bunu anlamak için fıkıh kitaplarına bir bakınız. Bir kimse nafile bir ibadet yaparken annesi çağırsa o ibadeti bırakarak annesinin çağrısına gitmesi gerektiği söylenmiştir. Peygamberimizin bu konuda ne kadar Hadisleri olduğu yine malumdur. Bunlardan biri şöyledir :

- Bir Sahabe gelerek Peygamberimize as şöyle dedi “ Ya Rasulalla ben iyilik yapmak istiyorum kime yapayım” dedi.

-Peygamberimiz as “ annene “ dedi.

-O sahabe sonra kime iyilik yapayım Ey Allahın Resulü dedi.

-Peygamberimiz as yine “ annene “ dedi ve bunu üç kere tekrarladı. Dördüncüde “ Babana “ dedi. Bunun gibi onlarcasını İslam da görmek mümkündür. Şu hususu da bilmemiz gerektiğini düşünüyorum şöyle ki :

İslam’dan önce insanlar cehalet ve şirk sebebiyle fuhşa düşmüş ve kadınlar fuhşun aleti konumuna geldiği içinde babalar bu durumdan utanır ve kızı olmasını istemezdi. Eğer kızı olsa onu götürür toprağa gömerdi. Acaba içinde yaşadığımız asrımızın şu anki konumu da böyle değimlidir. Kadınlara özgürlük ismi altında fuhşun ve şehvetin bir aleti gibi istismar edilmiyor mu..! Dergilerde gazetelerde internet ve televizyon gibi iletişim vasıtalarında insanın manevi değerlerini, aile hayatını, ahlaki değerleri yerle bir eden yayınlar o cahiliye asrından farklı mı..! Veya..!!! Çocuklarımızın durumu o asırdan farklımı. Cahiliye asrında cesetlerini gömerek öldürüyorlardı… Fakat o çocukların ruhu kurtuluyor ve cennete giderek ebedi hayatta ebedi bir saadete mazhar oluyorlardı… Bizim asrımızda ise tam tersi yaşanıyor. Çocukların maddi cesetlerini besliyor maddi ihtiyaçları için bir çok fedakarlığa katlanıyoruz..! Fakat, ruhlarını, kalplerini ve manevi hayatlarını ihmal ederek onları fuhşun, kumarın, esrarın esiri müşterisi veya tüketicisi haline getirip, onların hem dünyasını, hem de ahretlerini harap ediyoruz. Yapılan araştırmalara göre içki alkol ve uyuşturucu kullanım yaşı orta okul seviyesine inmiş..! Bu hal düşündürücü ve neticeleri itibariyle deçok ürkütücü değimlidir. Babalar ve anneler olarak bu durumu görmek ve bilmek ve tedbir almak zorundayız..!

Beşincisi… İnsanlar İslam’dan önce menfi ırkçılık yapar kendi ırkından olmayanları dışlar onları hor ve hakir görür ve onlara hayvan muamelesi yapardılar. Köle pazarlarında mal alır gibi, insanları alır ve satardılar. Ve bunların hiçbir hakları olmaz sahibinin her emrini yapardı. Özellikle Avrupa bunu asırlarca yapmış ve bu şekilde Afrika’yı sömürmüş ve o yerlerin hem maddi imkanlarını, hem de insanlarını kendine hizmet ettirmiştir. Bu gün Afrika da milyonlarca insan açlık çekiyor ve açından ölüyor ise bunda sözde medeni geçinen Avrupa’nın çok büyük payı ve mesuliyeti vardır..!

İslamiyet ırkçılık yerine uhuvvet ve kardeşliği getirmiştir. Köleliği zaman içinde kaldıran ve yasaklayan kurallar koyarak köleliği kaldırmış ve insanların ırkçılık yaparak başka ırktan olanlara zülüm ve haksızlık yapmasını mani olmuştur. Bu hususta hem Ayetlerde hem de Hadislerde çok geniş bilgiler verilmiştir. Şöyle ki :
-Allah katında üstünlük takva iledir. Allah insanın rengine ve ırkına değil kalbine ve ameline bakar.

-Peygamberimiz as “ Hepiniz ( tüm insanlar ) ademden, Adem ise topraktan yaratılmıştır. “
-İnsanlar bir tarağın dişleri gibi hepsi aynıdır. Arabın aceme, beyazın siyaha bir üstünlüğü yoktur.
-Hepimiz Adem as torunlarıyız. Her insan “ Ben peygamber torunuyum” diye bilir. Ve öyledir.
-Rabbimiz Kuranda mealen “ Sizi kabile, kabile… Kavim, kavim… Millet, Milet yarattım ki, birbirinizi tanıyasınız ve bir, birinize yardım edesiniz diye..! Yoksa bir birinizle kavga edesiniz diye değil ” diyor. Ve bize birliği beraberliği, uhuvvet ve kardeşliğe davet ediyor ve bunu bize emrediyor.

tarafından **belinay** 20.05.10 13:19

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Size iki şey bırakıyorum ki,
onlara sarıldıkça sapmazsınız
Allah c.c. kitabı
Resulullahın sav sünneti

Rabbim emanete sımsıkı sarılıp
Rıza-i ilahiye erenlerden eylesin
amin

Ptsi	Salı	Çarş.	Perş.	Cuma	C.tesi	Paz
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Yaşayan Kuran Peygamberimiz ( s.a.v)

Yaşayan Kuran Peygamberimiz ( s.a.v)

Geri: Yaşayan Kuran Peygamberimiz ( s.a.v)