GÜZELLİK BİTİNCE EVLİLİK BİTER Mİ ?

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

İnsan hayat arkadaşını latif bir hediye ve emanet olarak
sevmez, gönlünü ve sevgisini sadece dış güzelliğe bağlarsa güzelliğin başına bir
kaza geldiğinde o evliliğin sarsılması muhtemeldir. Evlilikler ebedî hayat
arkadaşlığı üzerine kurulmalı ki sevgiler de ebedî olsun. Neşeyi paylaşıp,
kederi paylaşmamak, iyi günde yanında olup kötü günde terketmek evliliğin ruhuna
aykırıdır.

Güzel bir pazar günüydü. Baba, oğlunu parka götürdüğünde;
anne de öğle yemeğini hazırlamak için mutfağa yöneldi. Eşi börek istemişti.
Özenle hazırladı börekleri. Sıra kızartmaya gelmişti. Tavaya yağı koydu ve
başladı. Fakat o esnada ne olduğunu anlamadı. Aniden yağ alev aldı. Genç kadının
elleri ve yüzü de alevlerden nasibini... Kötü günler yaşadı.

Yanıklar
nihayet iyileşmişti. Ne var ki bayağı bir iz kalmıştı. O kadife gibi güzel yüz
ve eller alaca bulaca olmuştu. Aradan bir yıl geçtiği halde hâlâ izler vardı.
Bazen aynanın karşısına geçiyor kendisi bile olanlara inanamıyordu. Bir gün
eşini karşısına aldı ve "Hayatım yüzüme iyi bak. Artık ben senin evlendiğin o
güzel kadın değilim. Zamanla benden bıkmandan korkuyorum. Bu sebeple yol
yakınken ayrılalım." dedi.

Eşi, sevgi ve şefkatle genç kadının
ellerinden tutup gözlerinin içine baktı:

"Peki aynı hal benim başıma
gelse sen beni terk mi edecektin?"

"Öyle şey olur mu?"

"Sen
böyle bir şey düşünmezken ben nasıl düşünebilirim? Üstelik de sen benim sevdiğim
börekleri kızartırken bu felakete uğradın. Teşekkürüm böyle mi olacak? Bu mu
vefa? Bu mu dostluk, arkadaşlık?

Madem, evlilikteki esas maksat eşlerin
sevgilerini, aşklarını, şevklerini karşılıklı değiştirmektir. Lezzetlerde ortak,
kederli şeylerde birbirine yardımcı olmaktır. Neşemizi paylaşıp kederimizi
paylaşmazsak bu sözlerin anlamı nerede kalır? Nikâh defterini "iyi günde kötü
günde" sözleriyle imzalamadık mı?

Ben bu sözleri buz üstüne yazmadım.
Yüreğimin derinliklerine kazıdım. İnsan hayat arkadaşını latif bir hediye ve
emanet olarak sevmez de gönlünü sadece dış güzelliğine bağlarsa güzelliğin
başına böyle bir kaza geldiği zaman muhabbet biter. Saçını eşinin yoluna süpürge
eden o zavallı kadın sevgiye en çok ihtiyaç duyduğu anda terk edilir.


Sen benim ebedi bir hayatta daimi hayat arkadaşım değil misin? Şimdilik
çirkin olmuşsan da zararı yok. Nasıl olsa ebedi bir güzelliğin var. O ebedi
arkadaşlığın hatırı için her fedakârlığı ve merhameti yaparım."

Ne yazık
ki, bu düşünceleri yüreği yerine buz üstüne yazan nice erkekler, eşlerini
rahatlıkla terk edebiliyorlar. Değil güzelliklerini kaybetmek, eşlerinden daha
güzelini gördüklerinde bile o tarafa meyledebiliyorlar.

O zaman da nice
ayrılıklar, elemler ve kederler yaşanıyor. Günümüzün en önemli problemlerinden
olan, terk ve aldatma olaylarının altında bu duygulara sahip olmamak yatıyor.


Evet, ne zaman bu güzel duygular inkişaf eder, evlilikler ebedi hayat
arkadaşlığı üzerine kurulur ve eşler birbirlerini emanet olarak sahiplenirlerse
sevgiler ebedi olur.

Tıpkı elektrik düğmesine dokunulduğunda karanlık,
yerini aydınlığa terk ettiği gibi; eşler arasındaki suni merhamet, şefkat, vefa,
hürmet ve fedakarlık; yerini samimi hürmet, hakiki şefkat, fedakârane merhamet
ve ciddi muhabbete terk eder.

Gönül gözü, güzellikleri görür. Kalp
aynasına güzellikler akseder. Evlilik bağları kuvvetle bağlanır.

*ALINTI*