YAHÛDÎLİK

Hz. Musa'nın peygamber olarak gönderildiği kavmin adıdır. Bu kavim Kur'ân'ın en çok kendisinden bahsettiği İsrâiloğullarıdır. Hz. Musa'nın tebliğine muhatap oldukları için kendilerine "Musevî" de denmiştir. Kutsal kitaplarında yer alan ifadelere göre Yahûdîler kendilerini; dünya milletleri arasından seçilmiş bir kavim olarak görmektedirler. Yüce Tanrı bu kavmi Tûr-i Sina'da kendine muhatap kılarak onlarla ahid ve akidde bulunmak suretiyle emirlerine uyacakları hususunda söz almış, sonra da Hz. Musa'nın şahsında onlara Tevrat'ı göndermiştir. Yahûdî dininin odak noktası olarak Kudüs'teki mabed gösterilmektedir. Sembolleri yedi kollu Şam'dan (menara) ve içiçe girmiş iki üçgenin meydana getirdiği altı köşeli yıldızlardır. Bugün İsrâil bu sembolleri devlet arması olarak kullanmaktadır.

İsrâiloğullarına peygamber olarak gönderilen İshak'ın oğlu Yakub'un on iki oğlu vardı. Dördüncü oğlunun adı Yuda veya Yahuda idi. Dolayısıyla onun adına izafeten İsrâiloğullarına Yahûdî denilmiştir. Yahûdîlerin kutsal kitaplarının başında, kutsal yazılar mecmuası niteliğinde olan Eski Ahid gelmektedir. Yahûdîler bu kutsal mecmuayı Tevrat, Nebiler ve Katipler olmak üzere üç bölümde toplamışlardır. Yahûdîler Hz. Musa başta olmak üzere kendilerine gelen elçileri yalanlama, haksız yere karşı koyarak canlarına kıyma (Âl-i İmrân, 3/21) dahil bir çok sapma, isyân ve taşkınlıklarda bulunmuşlardır (Bakara, 2/60,61). (F.K.)