SAHİH

Sözlükte "her türlü hastalık veya kusurdan uzak" anlamına gelen sahîh, hadis usulünde, adalet ve zapt bakımından güvenilir olan ravilerce muttasıl olarak rivayet edilen, şaz ve illet bulunmayan hadislere; fıkıh usulünde ise, şartlarını, rükünlerini ve vasıflarını eksiksiz bulunduran ibadet, akit ve benzeri fiillere denir. Bu şartları taşıma durumuna da sıhhat denir.

Sıhhat, ister teklîfî, isterse vaz'î olsun dinî ve hukukî hükümler için kullanılan bir niteliktir. İbadetlerin sahih olması için, şart ve rükünlerinin tam olarak yerine getirilmesi gerekir. Şart veya rükünlerinden birisi eksik olursa ibadet geçerli olmaz. Sahih olmayan ibadetler konusunda, bâtıl veya fâsit şeklinde bir ayrım söz konusu değildir. Akitlerde ise, akdin sahih olabilmesi için, unsur ve kuruluş şartlarının yanında, bir takım vasıfların da bulunması gerekir. Bu vasıflara, akdin sıhhat şartları denilmektedir. İşte bu şartlardan birisi bulunmazsa, akit asıl itibarıyla kurulmakla birlikte, vasıf bakımından meşru olmaz ki buna fasid akit denir (bk. Fesâd).

Her bir akdin kendine mahsus sıhhat şartları bulunmakla birlikte, genel olarak sıhhat şartları; akdin konusu ve bedelinin bilinmesi; ikrah, akdin konusunda garar, zarar, fasit şart ve ribâ şüphesinin bulunmaması şeklinde sıralanabilir. (İ.P.)