“Ey zaman! Zamanın tamamı sende..”

“Ey zaman! Zamanın tamamı sende..”

Ne demek şimdi bu?...
Bu, demektir ki; Kâinatta zaman subjektiftir..
Bir örnekle açıklayalım;
Mesela;
Ben burada öğle namazını kılarken, başka yerdekiler ikindi namazını, bir diğer yerdekiler akşam namazını,
başka yerdekiler yatsıyı, beşinci yerdekiler de sabah namazını kılıyorlar...
Yani;
Bir anda yeryüzünde Allah için sabah, öğle, ikindi, akşam, yatsı ezanı okunuyor..
Yani; Her zaman ve zamanın her vaktinde, her yerde kesintisiz olarak yüce Allah anılmaktadır..
Yani; Sultanlık dileyen canlar, kulluktadır..
Düşünebiliyor musun?..
Aynı anda 5 vakit namaz birden kılınıyor...
Düşünebiliyor musun?..
Başını secdeye koyduğun O an;
Dünyanın her yerinde başlar, değişik vakitlerin namazları olsa da secdededir..
Ve işte anla ki; Kainat büyük bir mescittir...
Düşün! Bu ne muhteşem bir duygudur..
“Lebbeyk!” diyen gönülleri
Bir anda Secdey-i Rahman’da birleştiren ne muhteşem bir birlikteliktir..
Bu ne büyük bir buluşmadır..
Ve Düşün ki;
Bu büyük randevuya
Gelmeyen.Veya Geç gelen
veya Kaytaran
Nasıl bir hüsrandadır..Ve Neleri kaybetmiştir...




Namaza Yahut Hayata Durmak...



Ruhumun ateş denizlerinde ılık nefesinle serinledim
Senin mübarek ökçelerinde yükselerek arşa değdi başım
Gafilliğimin intiharı, basiretimi doğuran gül yüzlü ana…
Günahlarıma emsalsiz panzehir, sevaplarımın bereketi
Secdede miracı olursun her kulun, alınların busesi değer sana

Gece yarısı zifiri karanlıklarımın nurlu şamdanı
Göz göz olup paralanmış yürek yaralarıma merhemsin sen
Cemre diye düşersin çölleşen yüreklerin en mahrem yerine
Sıratın kıldan ince, kılıçtan keskin yollarında burağım olursun
Gönlümün kırık pervazlarına konan ürkek bir güvercinsin sen

Ezanların ertesinde ruhuma üflenen sonsuzluk iksiri…
Gözümün nuru, gönlümün süruru, ümitlerimin kundağı namaz
Huzurun dayanağı, kirlenmemiş ruhların sığınağı, can parem
Gonca güllerin bereketli toprağı, ruhumun asaleti…
Zamana ve mekâna gülümseyen gül yüzlü suret namaz…

Açlığın son kertesinde ruhumu emziren mukaddes varlığımsın
Bataklıklarda sere serpe uzanan gölgeme can veren sensin
Sensin gönlümü uçurumlardan düzlüğe çıkaran şehrayin
Nice ölümleri yaşam kıldın, nice müsvedde hayatları dirilttin
Her secdede üflediğin nefesle Hakk’a yakınlaştıran imbatım oldun

Rahmet denizlerinde iri bir katresin ey müminin miracı namaz!..
Çölleşen ruhlarımızı yeşerten samimi bir dua, ab-ı hayatsın gönül çeşmesinde
Vakti kuşatan, ruhu kanatlandıran bir bakışsın gözbebeklerinde
Son Nebi’nin mukaddes çağrısı, göklerden gelen mihmansın sen
Huzuru yanlış adreslerde arayan zavallıların emsalsiz yitiğisin

Cennetin müjdesi, cehennemin kilidisin, karanlık ruhlara doğan güneşsin
Günahın ve isyanın gölgesinde imanın dirilişine kutlu bir vesilesin
Gönül tellerimi titreten tezene, seherlerimin nurlu şafağısın sen
Gücenik hissiyatımın kanatları, büyüyen umutlarımın gölgesi namaz
Sensin düşlerimin eşkini, sensin yürek coğrafyamın mübarek nurlu dağı

Her Miraç’ta secdelere dökülen pişmanlık gözyaşları günah ateşlerini söndürsün
Rahmet sağanağı alsın tenin kızgınlığını, dağılsın yüreklerden umutsuzluğun efkârı
Diriliş muştuları ezanla birlikte sarsın ruhumu, seccadeler öpsün mübarek alınlardan
Ölüm varsın beklesin şahdamarın yanı başında, ölümsüzlük çalsın kapımızı
Fatihalar ses versin maveradan, namazın kutlu saltanatı dünyayı cennete döndürsün...